Voorbeelden succesverhalen

Voorbeeld 1: M&M Carwash

1. Hoe raakte ik betrokken

Op mijn 15e ongeveer begon mijn interesse te groeien voor het wassen van auto’s.

Deze hobby groeide destijds uit in een voor mij prachtig auto was- en poetsbedrijfje.

2. Hoe handelde ik destijds

Ongeveer vanaf mijn 15e levensjaar begon ik wekelijks de auto van mijn vader te wassen.

Snel volgde die van mijn moeder. Later ook die van mijn oudere broer.

Wekelijks werd het hele “Hendriks” wagenpark gewassen. Dit voelde echt als ontspanning en ik keek uit naar het volgende weekend.

Op een gegeven moment besloot ik om een extra zakcentje met het wassen van auto’s te gaan verdienen. Bij de makro deed ik mijn 1ste investering, een heel mooie box van Kärcher met allerlei was- en poetsmiddelen voor de auto. Een box welke ik overigens nog steeds heb.

Op de computer heb ik een briefje gemaakt, waarin ik mijzelf aanbood als autowasser, samen met een prijslijst voor het exterieur, interieur, poetsen e.d.

Bij een aantal mensen waarvan ik dacht, die kunnen het wel missen, heb ik deze briefjes in de brievenbus gedaan. Okay, nu wachten op reacties, haha… Totaal geen idee hebben, waar dit toe zou leiden. Precies weet ik het niet meer van hoe en wat, maar er kwamen reacties binnen. Bij een aantal mensen waarvan ik niets hoorde, ben ik later zelf gaan vragen.

Maar okay, de eerste klanten waren dus binnen. Totdat na een paar weken de buurman met de mooiste auto uit de straat, mij op een vrijdagavond belde. Ik was moe en moest zijn auto wassen.

Eerlijk gezegd had ik niet veel zin. Moest dit nu meteen??? Mijn gevoelens en vermoeidheid opzij zettend, ben ik met mijn bedrijfsinventaris naar de buurman een paar huizen verderop gegaan. De auto gewassen en van binnen heel mooi schoon gemaakt. Ik ben precies en geduldig.

Ik nam er zeker de tijd voor. Toen ik eenmaal begonnen was, was de vermoeidheid verdwenen en ik had plezier in mijn werk. De auto is schoon. Oh, ik vond hem bijzonder mooi, zo schoon, en ik had het gedaan. Een beetje nerveus ging ik naar binnen, om het goede nieuws te vertellen. In die tijd was ik nog een beetje verlegen, vandaar. De buurman waarvan ik wist dat hij en zijn vrouw perfectionisten waren, was super tevreden. Oh, hij streelde mijn ego. Afrekenen, volgens mij vroeg ik hem een tientje. Ik vond dit nog wel een heel bedrag voor de ruim 2 uur, dat ik bezig was geweest. Mijn werk werd beloond met twintig gulden. Wow! Maar daarvoor moest ik wel iedere week terugkomen en de auto zo mooi schoonmaken. Ja, graag natuurlijk. Voor mijn gevoel was dit het echte begin van dit verhaal. In de loop der tijd kwamen er een aantal “klanten” bij en ik probeerde deze allemaal op een wekelijkse basis te houden.

Bij een bedrijf in de buurt dat in kledinghangers handelde (werkte ik ook, als dozen vouwer) en een aantal vrachtauto’s in eigen beheer had, begon ik over mijn autowas kwaliteiten te onderhandelen. Mooi, een heel wagenpark binnen vrachtauto’s en directieauto’s.

Mijn naam ging al snel door het dorp, in de vorm van mond op mond reclame. Door een aantal klanten met veel connecties, groeide het aantal auto’s dat wekelijks door mij gewassen werd.

Nog steeds kon ik echt uitkijken naar de weekenden. Oh ja, auto’s wassen. Inmiddels was ik al bezig met mijn HBO- studie, dus ik had veel vrijheid in het volgen van lessen of niet. Dat interesseerde toch niemand. Als snel werd de vrijdag uitgepland en werden deze vakken overgeslagen, of over de andere dagen van de week verdeeld. Ook de donderdagmiddag moest eraan geloven.

Dit was ook echt wel nodig, want het aantal auto’s groeide nog steeds. Alle klanten werden op een vast tijdstip bediend en dat iedere week. Vanaf de donderdag middag als ik uit …….kwam. De hele vrijdag van een uur of 7/8 ’s ochtends tot 8/9 uur ’s avonds. De zaterdag werkte ik de hele dag van 6 uur in de ochtend tot 6 uur in de avond. Total loss soms, begon dan voor mij het weekend. Maar het autowassen was echt enorm leuk.  Iedereen was tevreden. Wel betekende dit vaak, dat andere dingen, zoals naar de disco gaan of gewoon iets voor mijzelf doen, op de zaterdag normaal gesproken niet gingen, want ik had afspraken en dit iedere week.

3. Hoe voelde ik mij daarbij

Zo’n 9 a 10 jaar heb ik dit gedaan met heel veel plezier. De eerste keer met die 20 gulden, toen voelde ik me totaal beloond om wat ik gedaan/gepresteerd had.

Niemand mocht bij deze man aan zijn heilige koe komen. Ikke wel. Later mocht ik er zelfs in rijden!!!

Altijd was iedereen blij mij te zien. Ik voelde me gewaardeerd om wat ik gepresteerd had.

Van alle auto’s die ik in het begin gepoetst heb (zeg maar showroom klaar heb gemaakt), had ik foto’s. Ze zagen er allemaal als nieuw uit. Dat gaf mij ook een goed gevoel. Ik had dat gedaan. Ik liep er ook een aantal rondjes omheen, om mijzelf te overtuigen dat het goed was, voordat ik de auto naar de eigenaar terugbracht.

Het autowassen heeft mij veel gebracht, kennissen en contacten. Een andere “vakantiebaan” bij een banketbakker. Zelfs tijdens mijn tijd bij ……….is mij een baan aangeboden bij een ………bedrijf, ook dit uit de tijd van mijn autowas periode.

Lange tijd heb ik rond gelopen na mijn studie, na mijn 1e baan, een professioneel autopoetsbedrijf op te gaan zetten. Een wasstraat met een winkeltje. Hiervoor ben ik zelfs een keer bij de kamer van koophandel geweest voor het startende ondernemersplan.

Toch heb ik dit nooit doorgepakt.  Spijt heb ik hier niet van.

Voorbeeld 2: Motorhandel

1. Hoe raakte ik betrokken

Door mijn passie voor motoren wilde ik zelf graag eens iets nieuws en hiervoor niet al te veel geld kwijt. Goedkoop kan heel leuk zijn.

2. Hoe handelde ik destijds

Heel graag wilde ik een nieuwe motor, maar eentje voor weinig geld. Het model en type was bekend. Duitsland moest het worden.

Na diverse avonden, misschien waren het wel weken, had ik een aantal advertenties op het internet gevonden voor mijn nieuwe motor. Na een avond telefoneren, bleek dat de Duitsers gemakkelijk met de vraagprijs willen zakken naar het niveau dat ik voor de motor kwijt wilde. In mijn ogen een schijntje, deels te verklaren door het BPM-vrije systeem van Duitsland. Niet voor niets werden er zoveel auto’s uit Duitsland geïmporteerd.

Vrij snel mijn 1e motor daar gekocht. Van het internet, van een plaatje. Dus ongezien.

Het aankomende weekend de motor opgehaald met de aanhangwagen. De eerste aankoop was absoluut geen tegenvaller. De tweede identieke motor was dan ook snel gekocht. Ik dacht “hier kan ik een paar cent aan verdienen”. I.v.m. de keuring door de RDW stonden ze een tijdje in de garage.

Een bekende (Frits) kwam een paar keer thuis langs en wilde er graag eentje overnemen.

“Haha”, dacht ik “al het werk voor niets en er valt niets op te verdienen”. Ook een goede vriend liet weten belangstelling voor deze motor te hebben.

Okay, met Frits afgesproken dat de motor niet verkocht werd, maar dat ik hem zou helpen er eentje te zoeken, te kopen en op te halen. Zo gezegd, zo gedaan.

Kort daarna spraken wij af ieder 1000 euro in te leggen en in motoren te gaan handelen.

Snel daarna, werd de eerste motor samen gekocht voor 2000 euro. Een hele mooie en weer geen geld. Van de opbrengst werd er weer een gekocht etc, etc.

Dit ging een tijdje mooi. Door de week de nieuwe advertenties in de gaten houden, kopen,  om vervolgens in het weekend onze buit op te halen. In het begin vond ik iedere motor mooi en wilde ik deze voor mijzelf houden. Later werd dit gemakkelijker en hechtte ik me er niet meer aan.

De opbrengst begon aardig aan te jongen, zodat we 2 of 3 motoren kochten in de week en de hele zaterdag of zondag op pad waren. Inmiddels had ik zelf een professionele motortrailer gekocht.

Het ging goed met de handel. Onze advertenties op het internet werden druk bezocht. Veel telefoon en kijkers door de week, of in het weekend als we thuis waren. We kochten geen rommel, maar echt mooie motoren, goed onderhouden zodat er weinig op aan te merken was.

Geïnteresseerden die bijvoorbeeld de kleur niet mooi vonden, of de kilometerstand te hoog,  vroegen we het telefoonnummer en beloofden gauw aan hun wensen te voldoen. Ook zochten we contact met handelaren en dealers in de buurt, om onze afzet te garanderen.

We gingen helemaal op in onze handel, soms bijna een verslaving, want dagelijks werd het internet afgespeurd naar nieuwe koopjes. Soms kochten we een motor, welke nog maar 1 uur in de verkoop was. Toch betekende iedere verkoop weer een nieuwe aankoop.

We hadden inmiddels een aardig kapitaaltje opgebouwd, waarvan we ons een goedkoop bestelbusje kochten.

Ondertussen gingen mijn interesses verder dan alleen de motoren. Het zou ook moeten lukken met andere zaken. Auto’s, banden, eigenlijk allerlei zaken waarvan ik dacht of vond dat ze goedkoop waren, gingen richting Nederland. (radio, motorkleding, navigatie, jeep, gti’s)

Het leuke van de hele handel vond ik het speuren en zoeken. De onderhandelingen, als het ging om een eigen aankoop. Mijn eigen en huidige motor bijvoorbeeld, daar heb ik drie maanden over gedaan. Dit uiteindelijk via een in Duitsland opgedane kennis.

Op een gegeven moment kwam de tijd van uitbetalen. Oh, wat heb ik daar heerlijk van genoten. Een oude auto gekocht, die ik zo graag wilde hebben. Op vakantie geweest.  Een aantal leuke dingen gedaan. (niet alles opgemaakt, maar gedeelte bewaren voor de volgende (soms onzinnige) aankoop.

3. Hoe voelde ik mij daarbij

De allereerste keer voelde als een overwinning, Alles zelf uitgezocht en alleen gedaan.

Twee mooie motoren in de schuur en ze waren van mij. Ik keek er vaak naar, als ik er langs liep.

Ook het zoeken vond ik een hele leuke bezigheid. Dit kon soms tot diep in de nacht duren

De onderhandelingen over de prijs. Verkopers laten voelen en merken dat je verstand van zaken hebt, door de juiste vragen te stellen, de prijs te drukken naar jouw niveau en niet toegeven. Zo van “ik bepaal”.

Opdoen van mensenkennis. Snel in de gaten hebben of ze eerlijk zijn, niets achter houden en bereid te onderhandelen. Zo niet, dan was het telefoontje snel beëindigd. Zonder spijt dat de aankoop niet door kon gaan. Er waren genoeg alternatieven.

Het verkopen van de motoren, de mensen aan huis, de vele contacten. De interesse en de vragen van de mensen om je heen.