Tag Archief van: Balans

De invloed van verwachtingspatronen op de rolverdeling mannen en vrouwen

 

Als vrouw is het nog steeds een hele prestatie om helemaal te gaan voor je carrière.

Maar ook voor mannen is het soms een strijd om los te komen van verwachtingspatronen. Om bijvoorbeeld te kiezen voor een rol als huisman of voor parttime werk. In combinatie met mogelijk deels de zorg voor de kinderen.

Een rol speelt daarbij in hoeverre vrouwen geschikter zijn om te zorgen dan mannen.

In relatie tot die vraag las ik in NRC een interessant artikel over primatoloog Frans de Waal, aan wie ook de titel van dit artikel is ontleend, over zijn kijk op mannen en vrouwen.

 

Invloed van verwachtingspatronen op rolverdeling mannen en vrouwen

 

Traditionele rolverdeling tussen mannen en vrouwen

 

De traditionele rolverdeling tussen mannen en vrouwen heeft denk ik nog steeds de overhand. De man is kostwinner en de vrouw is de eerstverantwoordelijke voor de zorg voor de kinderen.

En heb je als vrouw werk van behoorlijke omvang, dan nog is de man vaak degene die de meeste inkomsten binnenbrengt.

Dat doet me denken aan een uitspraak van een van mijn coachklanten. Zij had het over haar partner, als kostwinnaar. Alsof je in een relatie een soort wedstrijd hebt wie het hoogste inkomen heeft. En dus de winnaar is.

Toch is dat voor sommigen een heikel punt. Een zelfstandig ondernemer met een florerend bedrijf vertelde me dat haar partner met enige regelmaat de vraag krijgt, hoe het is om een relatie te hebben met een vrouw die meer verdient dan jij als man.

Kennelijk ligt dat soms gevoelig. Zou het iets te maken hebben met wat Frans de Waal ziet als aangeboren verschillen in het gedrag van mannen en vrouwen?

 

 

Aangeboren verschillen in het gedrag van mannen en vrouwen

 

Mannen zijn volgens Frans de Waal meer geneigd tot competitie en fysiek geweld. Vrouwen letten meer op de sociale context en hebben meer oog voor de kinderen.

Maar, zegt hij, ‘kenmerkend gedrag zegt weinig over waar een dier of mens ook toe in staat is.’

Als voorbeeld noemt hij de vele gezinnen waarin gescheiden mannen voor de helft van de tijd de zorg en de opvoeding van hun kinderen op zich nemen. En dat prima doen.

Ik zie dat van nabij.

Biologisch gezien zijn vrouwen erop ingericht om kinderen te krijgen en te voeden. Een kind wordt uit de moeder geboren. En bij borstvoeding is de eerste voeding van de moeder. Alhoewel er ook vrouwen zijn die ervoor kiezen niet zelf het kind te voeden.

Op een bepaald moment is er sprake van een keuze wie het grootste deel van de zorg voor het kind op zich neemt.

Er is geen biologische grond, anders dan dat de vrouw het kind draagt en mogelijk het kind voedt, waarom de vader niet voor het kind zou kunnen zorgen.

 

Mannen kunnen heel goed voor kinderen zorgen. En zorgneigingen zijn er wel degelijk bij mannen, volgens Frans de Waal. Als ze maar de kans krijgen om die neigingen in te zetten en te ontwikkelen.

Waarom zouden mannen dan geen huisman kunnen zijn? Of bewust kunnen kiezen voor een parttimebaan om meer thuis te zijn en te zorgen voor de kinderen?

Terwijl er legio vrouwen zijn, die huisvrouw zijn. Of in eigentijdse termen; die bewust ervoor kiezen om niet buitenshuis te werken, maar fulltime beschikbaar te zijn om voor hun kinderen te zorgen en hen op te voeden.

 

 

Verwachtingspatronen bij mannen en vrouwen

 

Je bent geneigd te denken dat er veel verschillen zijn tussen het gedrag van mannen en vrouwen. Dat is maar ten dele zo. Met name als je kijkt naar zorgen voor en opvoeden van kinderen.

En ja, mannen hebben meer testosteron dan vrouwen, maar als mannen een kind of kinderen krijgen en een deel van de tijd hun kind(eren) verzorgen en opvoeden, dan schijnt het zo te zijn dat hun hersenen en hormoonprofiel veranderen. Het testosteron daalt en het hormoon oxytocine, het knuffelhormoon, stijgt.

Bij het man of vrouw zijn zit hem, wat betreft de zorg voor kinderen, niet direct de bottleneck. De bottleneck zit hem meer bij de verwachtingspatronen.

Onderzoek bij apen laat dat zien en bij mensen is dat volgens de Waal niet anders: de mannelijke aap verwacht: ‘Jij bent vrouw, jij doet het maar.’ Waarbij de Waal fijntjes opmerkt: ‘Ik denk dat de mannelijke aap ook geleerd heeft dat vrouwelijke apen de kinderen liever niet aan hem overlaten.

 

 

Kortom

 

Mannen kunnen geen kinderen baren, maar mannen kunnen net zo goed voor kinderen zorgen en hen opvoeden als vrouwen.

Als vrouwen hen daartoe maar de kans geven.

Hoe aangekeken wordt tegen het zorgen van een vader voor zijn kind(eren) heeft alles te maken met verwachtingspatronen en cultuur.

Vrouwen zijn per definitie niet geschikter om te zorgen dan mannen. Denk als vrouw dan ook niet direct dat jij geen kansen hebt om je te ontwikkelen in je werk.

En denk als man niet direct dat jij als man verantwoordelijk bent voor het gezinsinkomen en dus in principe de kostwinner bent.

Laat je niet leiden door verwachtingspatronen, maar ga in gesprek over de rol(len) die jij wilt vervullen en hoe je idealiter je tijd zou willen besteden aan werk in combinatie met wat naast werk belangrijk voor je is.

 

 

 

Heb je nog niet duidelijk of je überhaupt zou willen werken?

Een baan in loondienst zou willen hebben of zou willen werken als zelfstandige?

Of twijfel je of vrijwilligerswerk je ook voldoende voldoening zou kunnen geven, al dan niet in combinatie met je gezin?

Wil je jouw vragen aan me voorleggen?

Bel (06-54762865/ 0575-544588) of e-mail ([email protected]) me gerust. Graag maak ik tijd voor je vrij om jouw vragen te beantwoorden

 

 

 

 

Waarom je jouw loopbaankeuze niet moet laten bepalen door meningen, opvattingen in je omgeving

 

‘Heel mijn leven en mijn denken draait om schilderijen. Het is mijn adem’ ; dat zegt Jeanne Bieruma Oosting, schilderes.

Op dit moment lees ik haar biografie ‘Geen tijd verliezen’, geschreven door Jolande Withuis.

Jeanne Bieruma Oosting heeft een lange strijd moeten leveren. Niet alleen om zich te ontworstelen aan het aristocratische milieu waarin ze opgroeide. Ook als kunstenares had ze te maken met seksevooroordelen.

Volgens de conservatieve opvattingen van haar familie hadden meisjes maar één doel in het leven: trouwen en kinderen krijgen. Werken was taboe.

Anno 2022 is het als vrouw nog steeds een hele prestatie om helemaal te gaan voor je carrière. Ook al is er historisch gezien al een hele strijd aan vooraf gegaan.

Maar ook voor mannen is het soms een strijd om los te komen van verwachtingspatronen. Om bijvoorbeeld te kiezen voor een rol als huisman of parttime werk.

Neem zelf de regie met betrekking tot de plaats die werk inneemt in jouw leven. Bepaal en neem de ruimte die jij nodig hebt om je te ontwikkelen in werk.

 

Bepaal en neem de ruimte die jij nodig hebt om je te ontwikkelen in werk

 

Ontsnappen aan een leven onder het juk van een man

 

Om te ontsnappen aan een leven onder het juk van een man koos een van mijn tantes voor het leven als Medische Missiezuster. Lange tijd leidde ze vroedvrouwen op in Malawi.

Ze vertelde me haar openhartige verhaal over haar drijfveer om zich aan te sluiten bij de Medische Missiezusters pas toen ze weer lang en breed terug was in Nederland.

Net als Jeanne Bieruma Oosting was zij een krachtige vrouw. Samen met haar medezusters. Ik hoor het mijn oma nog zeggen: ‘Stelletje feministen zijn jullie.

 

Jeanne Bieruma Oosting was ook een feminist, ook al vraag ik me af of men in haar tijd (1898-1994) in die termen over krachtige vrouwen sprak.

In elk geval noemde men een studerende vrouw een ‘geleerde vrouw’. En de keuze voor het uitoefenen van een vak kwam neer op een keuze tégen het huwelijk.

Dat werd de biografieschrijfster, een gepromoveerd sociologe, heel duidelijk toen Jeanne Bieruma Oosting verbaasd te kennen gaf ‘Als u wetenschapper bent, zult u toch geen man hebben? U kunt toch geen twee heren dienen?’

 

 

Aan de vrouwenemancipatie is een lange strijd voorafgegaan

 

Wist je dat vrouwen anno 1898 geen gelijke rechten hadden en gehuwde vrouwen helemaal rechteloos waren?

Dat ze voor het eerst mochten stemmen in 1922, maar niet konden beschikken over eigen geld of beslissingen konden nemen over de opvoeding van de kinderen? Dat je als gehuwde vrouw min of meer onder curatele stond van je echtgenoot? En dat je als gehuwde vrouw pas in 1957 ‘handelingsbekwaam’ werd en tot ongeveer 1970 bij zwangerschap of huwelijk kon worden ontslagen?

Toch waren er gedreven vrouwen die zelf hun kost verdienden en hun talenten ontwikkelden. Vooral overigens alleenstaande vrouwen.

 

 

Ongelijkheid tussen mannen en vrouwen is nog steeds een item op de arbeidsmarkt

 

Zoals in een van mijn vorige artikelen naar voren komt, zijn het nu vooral de vrouwen die parttime werken. Ook al hebben steeds meer mannen tegenwoordig ook een parttimebaan.

Vrouwen die helemaal gaan voor hun passie of hun carrière zijn in de minderheid.

Bovendien is parttime werken sectorgevoelig. En met name in sectoren die feminiseren, in het onderwijs en in de zorg, werken mannen eerder in deeltijd.

Wat dat betreft is het ook opmerkelijk dat hoe meer vrouwen in een beroepsgroep gaan werken die voorheen gedomineerd werd door mannen, hoe meer de status van dat beroep afneemt. Bijvoorbeeld in de rechtspraak en in de geneeskunde, waar steeds meer vrouwen werken als huisarts en mannen eerder kiezen voor een specialisatie, bijvoorbeeld chirurgie.

Er is dus nog lang geen gelijkheid tussen mannen en vrouwen op de arbeidsmarkt.

 

 

Bepaal de ruimte die jij nodig hebt om je te ontwikkelen in werk en neem die ruimte

 

Stem je keuze niet af op externe beperkingen en schik je niet in beperkingen die je als knellend ervaart.

Houd voor ogen wat je doel is, waar jij warm voor loopt.

Als je dat opgeeft omwille van verwachtingspatronen, gewoontes of beperkingen die voortkomen uit de cultuur, dan zal dat je niet gelukkig maken.

Laat je niet bepalen door meningen, opvattingen in je omgeving.

De uitspraak van Jeanne Bieruma Oosting ‘Als u wetenschapper bent, zult u toch geen man hebben? U kunt toch geen twee heren dienen?’ is een mooi voorbeeld van zo’n opvatting. Alsof je als gehuwde vrouw er bent om jouw echtgenoot, jouw ‘heer’ te dienen.

Vind oplossingen voor reële beperkingen.

Wat staat je te doen, wat heb je te regelen om te gaan voor waar jij warm voor loopt?

De dilemmabenadering die ik beschreef in een eerder artikel, kan je daarbij helpen.

 

 

 

Heb je nog geen helder beeld van wat je nu echt wilt?

Van de richting waarin je je wilt ontwikkelen in werk?

En wat werk voor jou betekent?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?

 

En vind je het moeilijk om in je eentje tot een antwoord te komen op jouw vraag?

Neem gerust contact met me op. Via e-mail ([email protected]) of telefoon (06-54762865/ 0575-544588).

 

 

 

 

Waarom minder uren werken lang niet altijd de oplossing is als je grote werkdruk ervaart.

 

Je bent goed gek’, zei mijn man. ’Dan ga je nog meer werken in je eigen tijd.’

Ik herinner het me nog goed. Het was jaren geleden, voordat ik als zelfstandig ondernemer aan het werk ging.

Al met al heb ik 25 jaar als docent in het onderwijs gewerkt. Vier jaar als docent handvaardigheid, zeven jaar als docent Algemene Onderwijskunde, vier jaar als docent gesprekstechnieken en observatiekunde en tien jaar als docent theorie en methoden loopbaanbegeleiding.

Met uitzondering van de jaren als docent handvaardigheid, heb ik steeds deeltijdbanen gehad. Met wisselende taakomvang, variërend van 0,4 tot 0,7 fte met soms een aanvulling tot 0,9 fte. Afhankelijk van de vraag.

Bij tijd en wijle was ik buiten mijn werkuren nog behoorlijk druk met mijn werk. Met name met het voorbereiden van mijn lessen en nawerk, zoals het beoordelen van opdrachten, nakijken van toetsen of het beoordelen van casuïstiek.

Dat deed me weleens verzuchten: ‘Misschien moet ik wat minder uren gaan werken.’

Maar of het verkleinen van je taakomvang dan de oplossing is?

 

Hoe kleiner de aanstelling, hoe meer werkdruk

 

Meerderheid van de docenten werkt niet voor niets in deeltijd

 

De gemiddelde aanstelling in het onderwijs is 28,8 uur.

Veel docenten werken parttime omdat ze anders hun werk niet afkrijgen. Of geen tijd meer overhouden voor wat naast hun werk belangrijk voor hen is.

Want werk je zelf fulltime in het onderwijs, dan zul je dat vast herkennen. En kijk je huiswerk of opdrachten bijvoorbeeld na in het weekend en bereid je je lessen voor in de avonduren, omdat je daar overdag niet aan toe komt omdat je dan je lessen geeft.

Parttime werken in het onderwijs heeft overigens niet alleen te maken met de keuze van de onderwijsgevenden. Als je de onderwijsvacatures een beetje in de gaten houdt, dat weet je dat veel parttimebanen worden aangeboden. Soms is het sprokkelen geblazen als je fulltime wilt werken. En wordt het bijvoorbeeld 0,4 fte op de ene school, aangevuld met 0,5 of 0,6 fte op een andere school.

En dan maar op en neer, van de ene school naar de andere en vergaderingen hier en vergaderingen daar. Waardoor het aantal uren dat je bezig bent met je werk alleen maar toeneemt. En de eventuele werkdruk eveneens.

In onderzoek van de Algemene Onderwijs bond (AOb) komt naar voren dat docenten structureel overwerken. Omgerekend naar fulltimebanen draaien docenten in het primair onderwijs een gemiddelde werkweek van 46,9 uur. Docenten in het voortgezet onderwijs komen aan 45,2 uur.

En ook docenten in het hoger onderwijs ervaren een steeds hogere werkdruk.

 

 

Werkdruk is niet hetzelfde als het druk hebben op je werk.

 

Het druk hebben op je werk is niet per definitie ongezond.

Je kunt het druk hebben op je werk en heel enthousiast zijn over wat je doet. Je voelt je betrokken bij je werk en de organisatie waarvoor je werkt.

Hard werken houd je dan goed vol, omdat je tijdens je werk vooral flow ervaart. Je gaat helemaal op in wat je doet, beleeft er plezier aan en bent intrinsiek gemotiveerd.

Als je bevlogen je werk doet, dan levert werk je energie op, in plaats van dat het je energie kost.

 

Ongezonde werkdruk levert werkstress op.

Bij een ongezonde werkdruk is er een structurele disbalans tussen wat er van iemand wordt verwacht op het werk en wat hij kan doen.

 

 

Er is een verschil tussen objectieve en subjectieve werkdruk

 

Bij objectieve werkdruk vraagt de uitvoering van het werk meer tijd van je dan je als medewerker beschikbaar hebt. Wil je dat als medewerker oplossen, dan kun je dat doen door te overwerken of accepteren dat er achterstanden ontstaan in het werk.

Subjectieve werkdruk heeft meer te maken met hoe jij als werkende de werkdruk beleeft. Daarbij maak je een inschatting van de taakeisen die aan je worden gesteld en de regelmogelijkheden die je ervaart. Die laatste hebben namelijk invloed op jouw beleving van werkdruk.

Zo werkt bijvoorbeeld een van mijn coachklanten structureel over, omdat na werktijd nog bloed- of urineonderzoekjes moeten worden gedaan of patiënten moeten worden teruggebeld. Het zou voor haar minder werkstress geven als ze daarin zelf zou kunnen sturen, bijvoorbeeld tussen de praktijkafspraken door tijd zou kunnen reserveren voor het terugbellen van patiënten. En bloed- en of urineonderzoeken zou kunnen uitbesteden aan de assistente.

Pogingen om haar afsprakenagenda zo in te richten dat ze in ‘werktijd’ de ruimte heeft voor taken zoals genoemd, blijken niet succesvol. Steeds weer wordt er in die geplande tijd een beroep op haar gedaan. En de assistentes zijn meestal op tijd naar huis, waardoor zij na ‘werktijd’ met regelmaat nog enige tijd bezig is voordat ze naar huis kan.

In een van mijn vorige artikelen lees je hoe taakeisen die aan je worden gesteld als stressoren kunnen worden ervaren, maar ook als uitdaging.

 

 

Minder uren werken is lang niet altijd de oplossing als je grote werkdruk ervaart

 

Een risico van parttime werken is dat je in vergelijking met mensen die fulltime werken meer kunt ‘uitdijen’ in je werk.

Werk je fulltime, dan werk je sowieso al vijf dagen. Misschien met overwerk nog iets meer. Werk je parttime, dan heb je mogelijk meer ruimte voor werk, buiten je werk. Waardoor je er makkelijker meer tijd voor kunt pakken. En je ‘werktijd’ dus minder begrensd is. Met het risico dat een contract voor minder uren leidt tot nog meer uren werken in eigen tijd.

Ben je een toegewijde werker met een groot verantwoordelijkheidsgevoel? Wees erop bedacht dat je niet doorschiet in perfectionisme. Goed is goed genoeg.

Wat dat betreft kun je veel leren van de mensen waar je de grootste moeite mee hebt. Want die hebben, zij het in een doorgeschoten vorm, een kwaliteit waarvan het goed zou zijn dat je daarvan iets zou ontwikkelen.

Voordat je besluit om minder te gaan werken, waarvoor je dubbel de prijs betaalt, benut de regelruimte die je zelf hebt om de druk te laten afnemen. Voor sommigen is het bijvoorbeeld veel beter om nog een uurtje langer op je werk te blijven, het werk af te hebben en met een lege tas naar huis te gaan. In plaats van er thuis nog veel meer uren aan te besteden.

Heb je zelf niet de mogelijkheid om je taken te herschikken, ga dan in gesprek met je leidinggevende over hoe je je werk zo kunt kneden, dat het beter bij je past; jobcraften.

 

 

 

Heb je last van ongezonde werkdruk en ervaar je veel stress op je werk?

Neem contact met me op, via e-mail ([email protected]) of via telefoon 06-54762865/ 0575-544588.

In een oriënterend gesprek onderzoeken we wat er schort aan je huidige werk en wat je nodig hebt om het tij te keren.

 

 

 

 

Hoe je drukte de baas blijft

 

Alleen sukkels hebben het druk”.

Heb jij het artikel indertijd ook gelezen? Het artikel ging vijftien keer viraal in vijftien maanden en is nog steeds te lezen in het NRC-archief

Alleen de titel al, maakt heel wat los.

Misschien heb je zelf te maken met drukte op je werk. Om dan nog maar niet te spreken over wat naast werk ook nog tijd en aandacht van je vraagt. Bijvoorbeeld je masterstudie, je zieke moeder, twee keer per week sporten, je vrienden. En dan ook nog eens je gezin.

Maar ben je dan een sukkel?

Ik kan me goed voorstellen dat je het gevoel hebt dat je energie tekortkomt. Dat je je accu niet meer goed opgeladen krijgt. Dat je voelt dat je op meerdere fronten tekortschiet. En niet onbelangrijk, er zelf echt bij in schiet. Ondanks al je inspanningen.

Herken je dat gevoel?

Drukte is slecht voor je gezondheid. En niet alleen dat. Drukte is ook slecht voor je relaties, je geluk en je loopbaan. Ook al dacht je misschien dat je door druk te zijn meer gezien wordt en daarmee je kansen in je loopbaan vergroot. Dat is niet het geval.

Laat je niet leven door alles wat er op je pad komt. Zorg dat je drukte de baas blijft.

De keuze wat te doen en wat niet te doen is écht aan jou.

Ik geef je een aantal handreikingen om drukte de baas te blijven.

 

Hoe je drukte de baas blijft. Leven of je laten leven; aan jou de keus

 

Alleen sukkels hebben het druk

 

Een aansprekende uitspraak. Volgens Tony Crabbe hebben mensen die het altijd druk hebben, het niet goed begrepen.

Ze hoeven niet alles te doen.

Ze staan niet stil bij en begrijpen niet wat ze nodig hebben. En hoe ze vervolgens op grond daarvan keuzes kunnen maken.

Zodat ze goed gedijen in een wereld van te veel. Te veel mogelijkheden, te veel informatie, te veel doelen, te veel kansen.

Je hoeft bijvoorbeeld ’s avonds voor het slapen gaan in bed niet je e-mail te checken op je tablet. Dat hoeft ook niet voor of bij je ontbijt. Je hoeft ook voor werktijd niet standaard je werktelefoon op te nemen, terwijl je met je kinderen bezig bent. En gaande de dag ook niet voortdurend je berichten op Twitter, Whatsapp of Facebook te checken. Of ontwikkelingen bij te houden op nu.nl.

Doe je dat wel, dan is dat je eigen keuze.

Als je alles wilt en overal aan mee wilt doen, dan gaat je dat zeker op de lange duur, niet lukken. Ook al ben je nog zo druk.

Het zal je in elk geval op den duur opbreken.

Zet je alles op alles, om alles te willen doen, dan ben je volgens Tony Crabbe dan ook een sukkel.

 

 

Maak keuzes op grond van wat er voor jou écht toe doet

 

In de wereld van te veel is het de kunst om heel helder te hebben wat voor jou als persoon en als professional écht belangrijk is.

Zodat je je keuzes daaraan af kunt meten. En je je dus niet zonder meer laat meenemen in de stroom.

 

Je hoeft niet voortdurend aan te staan. Zo hoef je bijvoorbeeld niet voortdurend je telefoon in je gezichtsveld te hebben om te zorgen dat je niets mist.

Zo kan ik me niet voorstellen dat je geconcentreerd met een proces of iets bezig kunt zijn, als je aandacht met regelmaat naar je telefoon toe gaat. Om te kijken of er nieuwe berichten zijn of interessante discussies, die je wilt volgen.

Of dat je met aandacht met je kinderen bezig bent terwijl je tegelijkertijd druk bent op Facebook of Twitter.

Wat is op zo’n moment dan het belangrijkste, het meest waardevol voor je? Dat vraag ik me dan af.

 

Zo hoef je ook niet voortdurend voor alles en iedereen beschikbaar te zijn.

Durf keuzes te maken. Durf je te positioneren.

Het is mijn ervaring en ook die van mijn coachklanten, dat dat ook wordt gerespecteerd. Dat het zelfs wordt gewaardeerd. Meer dan wanneer jij je laat meenemen in de stroom. En ze met jou bij wijze van spreken alle kanten op kunnen.

Zo leerde een van mijn coachklanten dat het voor haar werkgever en haar collega’s heel begrijpelijk en acceptabel is, dat ze voor 8:30 uur niet standaard telefonisch bereikbaar is voor haar werk.

En dat haar e-mail best kan wachten totdat ze haar dochtertje in alle rust en met aandacht aangekleed heeft, ze samen hebben ontbeten en zij haar naar de kinderopvang heeft gebracht.

Dan houd je zelf de regie. Dat scheelt veel in de werkelijke en gevoelde drukte.

 

En ook al heb je misschien te maken met omstandigheden waarin je niet veel te kiezen hebt, dan nog heb je een keuze.

Die keuze heeft dan te maken met de houding waarmee je zaken tegemoet treedt.

Als je helder hebt waarvoor je het doet, weet wat het voor je betekent, dan zul je eerder met toewijding en plezier doen wat je te doen staan. Ook al kost het je dan misschien energie, je ervaart dat je er veel voor terug krijgt.

 

 

Handreikingen om drukte de baas te blijven

 

De oplossing om drukte de baas te blijven is gerichte aandacht op wat je doet, daar helemaal bij betrokken zijn.

Dat heeft volgens Crabbe alles te maken met focus.

 

  1. Creëer concentratie

Zet bijvoorbeeld op je computer of je laptop meldingen voor nieuwe e-mail uit.

Zet je telefoon op niet-storen. Demp oproepen en meldingen, behalve de uitzonderingen die je weloverwogen selecteert. Of leg je telefoon helemaal weg.

 

  1. Plan je tijd in grote brokken

Werk niet in kleine eenheden.

Continue schakelen tussen verschillende taken is heel vermoeiend voor je hersenen. Steeds andere gebieden van de hersenen moeten geactiveerd worden. Dat kost niet alleen energie, maar ook tijd.

Bovendien is er bij werken in kleine eenheden minder aandacht voor de taak. Daardoor kosten taken uiteindelijk meer tijd en maak je meer fouten.

 

  1. Durf niets te doen

Je hoeft niet elke minuut te benutten.

Een poos lekker nietsdoen en hangen op de bank kan helemaal prima zijn. Of zitten op de rand van de zandbak, terwijl je kinderen lekker aan het spelen zijn.

Laat je telefoon gerust waar je hem hebt weggestopt.

 

  1. Ontwikkel een ochtendroutine

Zo begin ik zelf mijn dag met een wandeling, gevolgd door meditatie. Dan ga ik rustig ontbijten. Daarna start ik mijn computer op en begin ik mijn dag.

Overigens niet met direct wegwerken van mijn e-mail.

 

  1. Doe niet alles

Ben selectief in wat je doet. Vraag je daarbij af wat relevant is voor jou als persoon of voor de organisatie waarvoor je werkt.

Dat kan betekenen dat je, als je daarvoor de mogelijkheden hebt, bijvoorbeeld gaat fietsen als het mooi weer is. Of eerder weggaat van je werk omdat je een voorstelling wilt bijwonen op de school van je kinderen.

 

 

Wil je meer handreikingen om drukte de baas te blijven?

Lees: Tony Crabbe: Nooit meer te druk, een opgeruimd hoofd in een overvolle wereld.

 

 

 

 

Een viertal tips met concrete handreikingen

 

Ken je het verhaal van Goudlokje en de drie beren?

Of het verhaal van Tom Sawyer die het meterslange hek van tante Polly moest witten?

 

Het zijn allebei leuke kinderverhalen. Maar ze reiken verder dan dat. Ze hebben ook een psychologische betekenis.

 

In mijn vorige artikel gaf ik je tips om je intrinsieke motivatie op het spoor te komen. Zodat je je leven en je werk daarnaar in kunt richten. En meer flow en voldoening ervaart in de dingen die je doet.

In dit artikel geef ik je handreikingen hoe je, eenmaal je intrinsieke motivatie op het spoor, meer flow in je leven en werk kunt brengen.

 

Hoe je meer flow in je leven en werk kunt brengen

 

Samenhang tussen flow, autonomie, meesterschap en zingeving

 

Gedrag van mensen die in flow zijn wordt gevoed door zelfsturing. Men noemt dat ook wel autonomie.

In flow ben je er ook op gericht om steeds beter te worden in iets. Meesterschap is je streven.

En dat streven naar perfectie is gekoppeld aan een persoonlijk hoger doel.

 

Autonomie, meesterschap en zingeving zie je bij mensen die intrinsiek gemotiveerd zijn.  

Als je intrinsiek gemotiveerd bent voor de dingen die je doet, dan heb je niet zoveel aansturing nodig om op gang te komen. Zoals in mijn vorig artikel al aangegeven, de motor zit in jezelf.

En als je intrinsiek gemotiveerd bent, dan wil je ook steeds beter worden in de dingen die je doet. Dat streven komt voort uit je betrokkenheid.

Autonome mensen die streven naar meesterschap presteren op een heel hoog niveau. Maar als ze dat doen in dienst van een hoger doel, dan zie je ze nog meer bereiken.

 

 

Een viertal tips om meer flow in je leven en werk te brengen

 

1.   Voer functioneringsgesprekken met jezelf.

Achterhaal wat je doelstellingen zijn.

Of mooier, pak je missie erbij en de concrete doelstellingen die je hebt geformuleerd naar aanleiding van je missie.

Plan elke maand een moment voor jezelf om je functioneren te evalueren.

Stel jezelf de volgende vragen:

  • Hoe gaat het met het realiseren van mijn doelen?
  • Waar schiet ik nog tekort?
  • Welke hulpmiddelen of ondersteuning heb ik nodig om mijn doelen te realiseren?

Nog een paar concrete tips:

  • Formuleer zowel grote als kleine doelen. Zodat je als het tijd is om jezelf te evalueren, een aantal taken al helemaal hebt voltooid.
  • Houd voor ogen dat je concrete doelen een afgeleide zijn van je persoonlijke missie. En dus een middel zijn om je hogere doelen te realiseren.
  • Wees eerlijk naar jezelf. De oefening is bedoeld om meer autonomie, meesterschap en zingeving in je leven en werk te brengen. Als je je fouten rationaliseert of je vergissingen wegpoetst in plaats van ervan te leren, verspil je je tijd.

 

2.   Creëer Goudlokje-taken of claim die voor jezelf.

Goudlokje-taken zijn taken die je voldoening geven en die noch te moeilijk, noch te gemakkelijk voor je zijn.

Zoals verteld in het verhaal van Goudlokje en de drie beren, “ze zijn net goed”. Juist daardoor zijn ze essentieel om flow en meesterschap te bereiken.

Doordat de taken net iets boven je kunnen liggen, moeten je lichaam en geest een inspanning leveren. Doordat er een evenwicht is omdat de taak niet te gemakkelijk en niet te moeilijk is, leidt dat tot geconcentreerdheid. En doordat het lukt om de taak te volbrengen, tot voldoening.

In een eerder artikel heb je kunnen lezen dat spanning op je boog heel gezond is. Sterker nog, enige spanning heb je nodig. Ook al kan de boog in je leven en werk niet altijd strak gespannen zijn.

 

3.   Maak je eigen motiverende poster.

Of hang, zoals een van mijn oud-coachklanten, je mooi uitgeschreven persoonlijke missie op. Op een plek waar je die regelmatig ziet.

Wil je een poster maken? In Canva maak je de mooiste creaties.

 

4.   Stimuleer de positieve kant van het Sawyer-effect.

Het Sawyer-effect is een bijzonder gedragsproces, geïnspireerd op een scène uit De avonturen van Tom Sawyer, geschreven door Mark Twain.

In betreffende scene moet Tom voor straf een meterslang hek van tante Polly witten. Hij weet zijn vrienden ervan te overtuigen dat het witten van het hek zo leuk is, dat het voor de vrienden een privilege wordt om Tom te helpen. Ze willen hem er zelfs voor betalen.

Dit Sawyer-effect kan twee kanten uit gaan; een negatieve en een positieve. Van spelen kun je werken maken. Van werken kun je spelen maken.

 

Door taken iets anders in te richten kun je taken aantrekkelijker maken voor jezelf. Zodat werken meer spelen wordt.

Denk daarbij bijvoorbeeld aan jobcraften.

 

 

Wil jij graag meer flow brengen in je leven en werk?

Heb je nog geen helder beeld van wat jou werkelijk drijft?

Kun je wel wat begeleiding gebruiken bij het brengen van meer flow in je leven en werk?

 

Schrijf je dan in voor het programma Bouw je ideale loopbaan.

Gegarandeerd heb je na dat programma  handreikingen om je leven en werk in te richten op een manier die jou voor ogen staat.

 

 

 

 

Waarom het goed is om bewust de ruimte te creëren om met een loopbaantraject aan de gang te gaan

 

“Soms is het goed om te stoppen om ruimte te maken voor iets nieuws”; tot die conclusie kwam een van mijn oud-coachklanten, terugkijkend op haar loopbaantraject.

Lange tijd ging zij door met het werk dat ze deed. Ook al werd ze er bij lange na niet gelukkig van. Al met al duurde het drie jaar voordat ze de knoop durfde door te hakken en zich los te maken van haar oude werkgever.

Dat haar werk in die periode zijn tol eiste, werd pijnlijk duidelijk toen ze overspannen thuis belandde.

Wacht niet met dempen van de put tot het kalf verdronken is. Stuur tijdig bij.

En heb je eenmaal de stap naar een loopbaancoach gezet, creëer dan bewust de ruimte om met jouw loopbaantraject aan het werk te gaan. Denk daarbij niet alleen aan ruimte in tijd, maar ook aan psychologische ruimte.

Want werk maken van ander werk is ook werken. En dat werken is niet altijd even gemakkelijk te combineren met een fulltimebaan.

 

Soms is het goed om te stoppen met werk om ruimte te maken voor iets nieuws

 

Het is goed om te beseffen dat het doorlopen van een loopbaantraject echt werken is

 

Ook al ga je, zoals een van mijn coachklanten het verwoordde, na elke sessie vol energie naar huis.

Ik was bijna elke dag ermee bezig. En als je met die opdrachten bezig bent, dan merk je dat je ook in een heleboel andere dingen ermee bezig gaat. Dat je je meer bewust bent van bijvoorbeeld de blijdschap die je op momenten ervaart op je werk. Of dat je je heel moe voelt. En dat je dan gaat bekijken, wat maakt dat je je zo voelt. Je bent je dus veel bewuster van de impact van een heleboel dingen op je normale werkdag.

Het loopbaantraject heeft ervoor gezorgd dat ik me daar bijna continu, bewust van was. En dat was eerlijk gezegd, ook wel eens heel vermoeiend.

Het is goed dat mensen beseffen dat het heel hard werken is. Dat het je niet komt aanwaaien. Als je ongelukkig bent, dan is er maar één persoon die daar iets aan kan doen en dat ben jijzelf.

En het is ook niet zo dat iemand tegen jou gaat zeggen ‘Doe dat of dat dan maar’. Het is echt zelf ontdekken.”

 

 

Een loopbaantraject vraagt ruimte in tijd, maar ook psychologische ruimte

 

Als je al tot over je oren in je werk zit, dan kun je niet optimaal de vruchten plukken van je loopbaantraject.

Misschien is dat je uit het bovenstaande al duidelijk geworden.

Bij loopbaancoaching doorloop je een proces. Dat proces voed je door aan het werk te gaan met een diversiteit aan opdrachten. Dat vraagt kloktijd. Maar meer nog psychologische tijd.

Die investering in tijd verdient zich ruimschoots terug. Bijvoorbeeld doordat je je succesvol kunt presenteren in een gesprek.

Zo zei een van mijn oud-coachklanten: “Als ik me in een gesprek kan laten zien, dan verkoop ik mezelf gewoon. Op mijn cv doet het niets. En ik heb bij jou heel erg goed geleerd om kwaliteiten over te dragen naar een andere context.

 

 

Neem zelf de regie en creëer ruimte om met een loopbaantraject aan het werk te gaan

 

Realiseer je dat het soms zelfs goed is om te stoppen met je huidige werk om ruimte te maken voor iets nieuws.

Er zijn inderdaad coachklanten die rigoureus knopen doorhakken om ruimte te maken voor iets nieuws. En bijvoorbeeld hun baan opzeggen met een termijn van drie maanden.

Laat je daarbij niet afschrikken door het risico van een gat in je cv. Als jijzelf maar een helder verhaal hebt over de periode waarin jij niet voor een werkgever werkzaam was.

Het is mijn ervaring dat menig potentiële werk- of opdrachtgever het kan waarderen, als jij bewust pas op de plaats maakt om je te oriënteren op een volgende loopbaanstap. En ook de tijd neemt om echt jouw ideale baan te realiseren.

 

Maar zo rigoureus hoef je lang niet altijd te werk te gaan.

Onderzoek of bespreek de mogelijkheden om bijvoorbeeld een bepaalde periode, een dag in de week minder te werken. Om die dag te kunnen focussen op jouw loopbaantraject.

Zeker als jouw werkgever een loopbaantraject faciliteert, is het de moeite waard om open en eerlijk het gesprek daarover aan te gaan.

Dat wordt misschien moeilijker voor je, als jouw werkgever geen weet heeft van jouw traject. Maar met een beetje creativiteit kun je daarvoor vast ook een vorm vinden.

 

 

Bewust de ruimte creëren om met een loopbaantraject aan de gang te gaan werpt zijn vruchten af

 

Zo heeft Laura succesvol een loopbaanswitch gemaakt.

Elke keer kreeg ik meer de bevestiging dat een loopbaanswitch maken echt wel kan. Het is zo bijzonder dat ineens al die kwartjes gaan vallen en dat je dan in alles wat je ziet, in alles wat je hoort en vraagt, de bevestiging ziet. Dat is heerlijk.

En ik was twee jaar geleden echt een hoopje ellende. Mensen bij de volleybal merken het zelfs. Ik sla harder. Die zeggen ‘Ben je nog ergens anders aan het sporten of zo?’ Ik zeg ‘nee, ik ben gewoon weer meer mens’. Ik heb weer energie, ik ben weer positief en ik spreek weer af.

En dat was ook hard nodig.”

 

 

 

Ben jij er ook aan toe om ruimte te maken voor iets nieuws?

Ben jij toe aan een loopbaanswitch?

Maak gerust een afspraak voor een oriënterend gesprek.

In overleg bekijken we dan, wat jij nodig hebt om jouw loopbaanswitch te maken.

 

 

 

 

 

Hoe verkopen van je tijd in ruil voor salaris je onvrij kan maken

 

“Zou hij ook wel eens vrij zijn?”

Ik betrapte me erop dat ik schrok van mezelf. We zien de herder met zijn kudde hier met enige regelmaat. Zo ook afgelopen zondag.

Het verbaasde me dat die vraag in me opkwam.

Terwijl ik enige tijd geleden nog heel verwonderd reageerde toen door een pensionado aan mij gevraagd werd of ik nog tijd heb voor vrije tijd. “Hoezo?”, dacht ik toen. Tijd is mijn tijd. Het is aan mij om mijn tijd in te delen en mijn tijd te gebruiken zoals ik dat wil. Hoezo dus ‘vrije tijd’?

Het voorval deed me denken aan wat David Graeber in zijn boek ‘Bullshit Jobs’ schrijft over je tijd verkopen aan werkgevers in ruil voor geld. In dat geval je salaris of je loon. Dat je dan ook geacht wordt om in die tijd te werken voor je baas. Ook al ervaar je dat werk niet altijd als zinvol.

Het onderscheid tussen werktijd en vrije tijd impliceert dat je werktijd min of meer ervaart als onvrije tijd. Want waarom zou je anders dat onderscheid maken?

Meer daarover lees je in mijn artikel.

 

Onvrije en vrije tijd; over verkopen van je tijd in ruil voor salaris

 

Het idee dat iemand jouw tijd kan kopen

 

Of anders gezegd, dat je jouw tijd kunt verkopen. Toch is dat strikt genomen wat je doet, als je een contract afsluit met je werkgever. Voor het afgesproken aantal uren, stel je jouw tijd beschikbaar om te werken voor je baas.

En die tijd word je geacht zo goed mogelijk te besteden aan de taken die jou zijn opgedragen. Of die jouw verantwoordelijkheid zijn.

Je werkt in mijn tijd; ik betaal je niet om te lummelen’. Een verontwaardigde uitspraak van iemand die denkt dat er misbruik van hem wordt gemaakt. Een uitspraak ook, die demonstreert dat de tijd van de werknemer niet meer zijn eigen tijd is, maar ervaren wordt als eigendom van degene die deze heeft ‘gekocht’. Dus de werkgever.

Misschien is dat wat sterk uitgedrukt, maar inherent daaraan is ook het denken in stelen van je werkgever als je ‘lummelt’ op je werk. Jouw werkgever heeft immers betaald voor jouw tijd.

Deels realiseren we ons dat wel. We hebben het niet voor niets over ‘in de baas zijn tijd’. En ook al gaan we daar nu veelal soepeler mee om, menigeen is zich wel goed bewust van de overeenkomst die hij is aangegaan. En als iemand er voor de omgeving ‘de kantjes ervan afloopt’, dan wordt daar door menigeen toch vreemd naar gekeken.

 

 

Het idee dat jouw tijd van iemand anders kan zijn, is vrij opmerkelijk

 

In de meeste maatschappijen die ooit hebben bestaan, zou men zich dat niet in het hoofd halen.

Graeber geeft in zijn boek een mooi voorbeeld:

“Als een Griek of Romein een pottenbakker zag, zou hij zich kunnen voorstellen dat hij de pottenbakker zou kopen. Want slavernij was een bekend gegeven in de klassieke wereld. Maar hij zou versteld hebben gestaan van het idee dat hij de tijd van de pottenbakker zou kopen.”

Want hoe zou je ooit tijd kunnen kopen?

 

Werken als een slaaf, gedwongen zijn om je vrije wil in te leveren en, al was het maar tijdelijk, slechts het instrument te zijn van iemand anders, werd gezien als het vernederendste wat je als mens kon meemaken.

De meeste voorbeelden van loonarbeid die we in de klassieke wereld tegenkomen, zijn dan ook mensen die al slaaf waren.

 

Graeber vraagt zich dan ook af hoe we terechtgekomen zijn in de huidige situatie. De situatie waarin het volkomen vanzelfsprekend is dat vrije burgers van democratische landen zichzelf op deze manier verhuren of dat een baas verontwaardigd is als werknemers niet elk moment van ‘zijn’ tijd aan het werk zijn.

Kennelijk ervaren we die situatie als gewoon en staan we er niet bij stil wat er feitelijk gebeurt. We vinden het zelfs vreemd om de situatie te labelen zoals boven omschreven.

 

 

Het opmerkelijke van ‘tijd besteden’

 

Heb je je ook wel eens gerealiseerd dat we in ietwat vreemde bewoordingen communiceren over tijd? Dat die bewoordingen ook iets zeggen over hoe we kijken naar en denken over tijd?

Tijd is geld”, we zeggen het heel expliciet. In plaats van ‘tijd doorbrengen’ hebben we het over ‘tijd besteden’, ‘tijd verspillen’, ‘tijd besparen’ en ‘tijd verliezen’. Inderdaad, alsof tijd geld is.

Volgens Graeber worden zelfs niet-werkgevers gestimuleerd om zichzelf als een baas te beschouwen. En verontwaardigd te zijn als mensen met wie ze te maken hebben hun werk rustig aan doen en zelfs lijken te lummelen.

Eerlijk gezegd, herken ik dat wel. Je kunt dan het gevoel hebben ‘schiet eens op, ik sta hier mijn tijd te verdoen’.

 

 

Een onzinbaan of een betekenisvolle baan

 

Heb je een betekenisvolle baan, dan ga je jouw werkuren niet turven. Dan heb je denk ik ook niet het gevoel dat je daar zit voor je baas. Dat je jouw tijd hebt verkocht aan je baas.

Dan heb je niet de neiging om steeds op de klok te kijken hoeveel tijd je nog vol moet maken. Integendeel, je loopt eerder het risico dat je de tijd vergeet.

Dat is anders, als je zoals Marlies, je werk als een onzinbaan ervaart. Als je je bezig moet houden met klussen waarvan je de zin niet ervaart. Of als je op het werk je tijd moet doden door het lezen van een romannetje of te surfen op internet.

 

 

Wat de herder betreft

 

Gevraagd heb ik het hem niet, maar ik schat in dat hij vreemd opkijkt als ik hem vraag of hij behoefte heeft aan vrije tijd.

Ik heb begrepen dat het zijn eigen kudde is waarmee hij elke dag op stap is en ik neem aan dat hij er anno 2019 zelf voor kiest om zijn kudde te hoeden.

Als je hem zo ziet met zijn kudde, dan krijg je de indruk dat hij vrijheid ervaart in tijd en vrijheid om te lopen waar hij wil.

Daarmee doet hij nadenken over en relativeert hij het begrip vrije tijd.

 

 

In een volgend artikel lees je meer over besteding van jouw tijd in relatie tot zingeving.

 

 

 

Ervaar jij het als pijnlijk dat je jouw tijd niet in vrijheid in kunt vullen?

Dan is het tijd om je af te vragen waarmee je bezig bent in je werk en werk te maken van ander werk.

 

Kun je daarbij ondersteuning gebruiken?

Lees mijn aanbod betreffende het programma ‘Bouw je ideale loopbaan’.

Of maak een afspraak voor een oriënterend gesprek via deze link.

 

 

 

© foto: Martin Langbroek

Je tijd managen voor de balans tussen werk en privé

 

Het is maandagochtend. Als loopbaancoach heb ik een afspraak met Jolanda. Zoals gewoonlijk starten we met een kop koffie. Spontaan stel ik haar de vraag “En, hoe is het?”. Jolanda kijkt bedenkelijk. “Helemaal niet goed”, zegt ze. Ik ben verbaasd. “Hoezo, vertel”, nodig ik haar uit. Jolanda vertelt haar verhaal. “Ik heb bar slecht geslapen”, zegt ze “en sowieso ben ik erg onrustig de laatste tijd”.

Jolanda heeft tot voor kort 32 uur gewerkt, naast haar gezin met drie kleine kinderen. En lange reistijden bovendien. Elke werkdag was een tour de force om op een redelijke tijd op haar werk te zijn. Jolanda was er niet echt rouwig om dat ze na haar ontslag meer tijd had voor zichzelf. En voor haar kinderen.

 

 

Gaande het traject is voor Jolanda heel duidelijk geworden wat naast haar werk belangrijk voor haar is

 

Bijvoorbeeld sporten, schilderen, wandelen met haar kinderen in het bos. Door er met haar over te praten is ze dat daadwerkelijk gaan doen: wekelijks sporten, deelnemen aan een schilderscursus en in het weekend is ze met regelmaat met haar kinderen in het bos.

Schilderen is een passie uit haar jeugd, zo werd me al snel duidelijk in ons traject. Graag was Jolanda naar de kunstacademie gegaan, maar dat werd haar toentertijd sterk ontraden. “Daar kun je je kost niet mee verdienen. Bovendien is de kunstwereld maar een vreemde wereld”, zo werd haar voorgehouden.

Het is overduidelijk dat ze haar enthousiasme voor het schilderen niet is kwijtgeraakt, hoewel ze een andere richting heeft gekozen. Integendeel, in het coachtraject heeft ze des te meer ervaren waar ze echt warm voor loopt. En schilderen hoort daarbij.

 

help ik weet wat ik wilphoto credit: J.BC

Geen probleem, zou je denken. Maar het tegendeel was waar

 

“Hoe moet dat nou, als ik straks weer aan het werk kan gaan?”, vraagt ze zich af. Dat benauwt haar. Slapeloze nachten heeft ze ervan.

Ze stelt zich voor hoe het straks weer zal zijn. Laat thuiskomen van haar werk. Geen tijd meer om te schilderen, geen vrije ochtend meer voor de sport. En sowieso zich opgejaagd en druk voelen. Het is voor Jolanda niet zo moeilijk om dat gevoel weer te ervaren.

En dat is beslist niet meer wat ze wil. Dat gevoel van tekort schieten, zowel op haar werk als privé, dat er aan alle kanten aan haar getrokken wordt. Met frustrerende uitputting als resultaat.

 

 

Een belangrijk besluit heeft ze al genomen

 

Die 32 uur werken is het niet meer, voortaan is 24 uur haar max. Want dat schilderen wil ze niet meer missen. Sterker nog, daar wil ze beslist verder mee. Ook voor het sporten moet er genoeg ruimte zijn. “En wie weet”, zegt ze “misschien kan ik dan ook gemakkelijker stoppen met roken. Ik weet nu hoe prettig het is goed in mijn vel te zitten”.

Doorpratend met Jolanda realiseert zij zich dat het eigenlijk heel goed met haar gaat. Niet voor niets heeft ze even minder goed geslapen. Het was voor haar een hele strijd om zich over te geven aan wat naast werk echt belangrijk voor haar is en de consequenties daarvan te aanvaarden.

 

Bij een volgend coachgesprek zit Jolanda er heel ontspannen bij. Het gaat zichtbaar heel goed met haar. Door het besluit minder te gaan werken ervaart zij nu alle rust en ruimte om het profiel van het voor haar ideale werk verder te specificeren, in balans met haar privéleven.

Want werk kun je niet los zien van alle andere zaken die belangrijk voor je zijn.

Kiezen is vaak lastig, want je kiest voor iets terwijl je iets anders laat vallen. Dat wordt gemakkelijker als je je prioriteiten scherp hebt. Uiteindelijk brengt dat balans tussen werk en privé.

 

 

Ken je het ongemakkelijke gevoel dat naast je werk andere dingen erg belangrijk voor je zijn? Wil je je ervaringen delen? Ik lees je reactie graag.

 

 

 

 

Handreikingen en tips om persoonlijke groei en toenemend zelfbewustzijn in leven en werk te bereiken

 

Ook al is Oud en Nieuw voor menigeen hét moment om goede voornemens te maken, elk moment in het jaar is daarvoor geschikt.

Het maken van goede voornemens is niet zo moeilijk. Je eraan houden is dat des te meer.

Of het nu gaat om goede voornemens om jouw drukte te beperken, meer aandacht te hebben voor je gezin, gezonder te eten of wat dan ook.

Voordat je er erg in hebt, ga je weer achteloos mee in de stroom van wat er op je af komt.

Met alleen een goed voornemen gaat het je ook niet lukken om gedrag te veranderen. En met voornemens in meervoud vraag je al helemaal veel van jezelf.

Wat wil jij écht veranderen? Wat is voor jou hét belangrijkste om zelf de regie weer te krijgen in je leven en in je werk? En daarop te sturen?

Heb je dat topic te pakken?

Creëer dan voorwaarden om jouw doelen te realiseren en zet naar behoefte hulpmiddelen in.

 

In mijn artikel reik ik je zeven strategieën aan, die je helpen om goede voornemens ten uitvoer te brengen. En niet onbelangrijk, te komen tot blijvende gedragsverandering.

En mochten jouw goede voornemens al aan je aandacht zijn ontsnapt, het is nooit te laat om weer bij te sturen.

 

Zeven strategieën die je helpen om jouw goede voornemens te realiseren

 

Zeven strategieën die je helpen om goede voornemens te realiseren en verandering in je leven en werk te bewerkstelligen

 

Goede voornemens zijn niet genoeg om je gedrag te veranderen. En ook met alleen motivatie red je het niet.

Wil je gewoontes echt doorbreken en je als persoon ontwikkelen, dan is er meer nodig.

Geïnspireerd door Tony Crabbe reik ik je zeven strategieën aan, die hun waarde bewezen hebben als hulpmiddel bij het realiseren van doelen.

Dat de strategieën werken, heb ik ook zelf ervaren.

 

1. Stel jezelf een duidelijk doel

Maak het doel concreet. Omschrijf het gewenste gedrag specifiek in een specifieke context.

Zo laat ik mijn mobiele en mijn zakelijke telefoon, behoudens bijzondere omstandigheden, in mijn kantoor. Zo kan ik bijvoorbeeld in alle rust lunchen.

En zo zet ik mijn computer pas aan, na mijn ontbijt. Voor mijn ontbijt maak ik mijn ochtendwandeling zodat ik de dag met een fris en leeg hoofd kan beginnen.

 

2. Houd het klein

Maak je voornemen, je doel niet te groot. Elke verandering begint met een eerste stap. Na die eerste stap komt er wel weer een volgende en zo realiseer je stapsgewijs jouw grote doel.

 

3. Plan je volgende stap

Weten wat je volgende stap zal zijn, helpt om je doelen te realiseren.

Ook bij het verwerven van mooi nieuw werk. Als je niet weet welke stappen je daar naartoe leiden, dan is het moeilijk om je eerste stap te zetten.

 

4. Gebruik sociale beïnvloeding

Al eerder schreef ik over doelen formuleren volgens SPEER: Specifiek, Positief, Eigen controle, Ecologie en Realistisch.

Met name die ecologie (rol van de omgeving) helpt mij, om mijn doelen te realiseren.

 

5. Neem een nieuwe gewoonte op sleeptouw

Bij 1 schreef ik al over mijn ochtendritueel. Daar hoort nog bij dat ik een liter warm water gereed maak en meeneem naar mijn kantoor, zodat ik in de loop van de ochtend voldoende drink.

Dat is overigens ook een mooi voorbeeld van een doel volgens SPEER. Ik richt mijn omgeving zodanig in dat de kans groot is dat ik mijn doel, voldoende drinken, realiseer.

Met die waterkan kon ik inhaken op mijn ochtendroutine, gedrag dat ik me al eigen heb gemaakt.

 

6. Beloon jezelf voor gewenst gedrag

Bijvoorbeeld door het kopen van een nieuw kledingstuk als het je gelukt is om het beoogde aantal kilo’s af te vallen.

Of door het maken van een wandelingetje of het drinken van een lekkere kop cappuccino, als je een moeilijke klus hebt geklaard.

In de psychologie heet dat operante conditionering. Misschien wil je jezelf niet conditioneren, maar het werkt.

 

7. Pas op voor ‘ach, wat maakt het ook uit’

Voor menigeen is een vast ritme belangrijk om zich te houden aan zijn doelen. Zo ook voor mij.

Houd je je een keer niet aan je specifieke doel, denk dan niet te gauw ‘Ach, wat maakt het ook uit. Ik heb me vandaag toch al niet aan mijn voornemen gehouden. Dan kan ik er maar beter van genieten ook en morgen opnieuw beginnen’.

Want morgen wordt dan al gauw overmorgen en overmorgen misschien niet meer.

Houd voor ogen dat het realiseren van goede voornemens niet staat of valt met een enkele terugval in je oude gedrag. Maar wél met hoe snel en hoe vasthoudend je de draad van je gedragsverandering weer weet op te pakken.

 

 

Oude gewoontes loslaten en je gedrag diepgaand veranderen is een proces

 

Het is niet alleen maar je anders gedragen.

Wil je jouw gedrag wezenlijk veranderen, dan zal je je niet alleen op je gedrag moeten richten, maar ook op jezelf. En dat is lang niet altijd gemakkelijk.

 

Ervaar je een probleem, dan ben je gauw geneigd om te zoeken naar wat men noemt een technische oplossing. Bijvoorbeeld minder uren gaan werken, als je te druk bent met je werk.

Maar of dat de oplossing is, dat is nog maar zeer de vraag. Mogelijk blijf je net zo druk met je werk, maar ga je je werk deels verschuiven naar privétijd.

Zo herinner ik me de tijd dat ik werkte als Hogeschooldocent. Ik werkte in deeltijd. Vaak, eerlijk gezegd meestal, meer dan het aantal uren van mijn aanstelling.

Terugbrengen van mijn taakomvang was niet de oplossing. Het was aan mij om mijn taakopvatting bij te stellen en zelf mijn grenzen en mijn taakomvang te bewaken.

Je kunt in zo’n situatie wel naar technische oplossingen blijven zoeken, maar die oplossing is er niet. De oplossing is jezelf veranderen en van daaruit stappen zetten; een adaptieve oplossing.

 

Heb je ooit een burn-out gehad, dan zal je dit herkennen. Een burn-out is geen technisch probleem. Er is geen eenduidige manier om het probleem op te lossen, geen strak omlijnde bewezen oplossing of gebruiksaanwijzing.

Een burn-out is eerder een adaptief probleem. De objectieve werkdruk speelt vast en zeker een rol. Maar de oplossing ligt voor een belangrijk deel ook in de persoon die met het probleem te maken heeft. En wel in een verandering van zijn denken, zijn overtuigingen, zijn aannames.

 

Hoe bijvoorbeeld onze waarden, overtuigingen en ons zelfbeeld ons gedrag beïnvloeden, heeft Mc Clelland weergegeven in zijn model van de IJsberg.

Wat we zien is het gedrag van mensen. Maar daar zit nog een hele wereld onder. Wil je een diepgaande verandering realiseren, dan zal ook wat onder water zit zichtbaar, bespreekbaar moeten worden.

Dat wil overigens niet zeggen dat door veranderingen in gedrag niet ook wat onder water zit kan veranderen. De verschillende niveaus houden verband met elkaar. Een verandering op het ene niveau heeft gevolgen voor andere niveaus.

 

 

Kortom

 

Gedrag verander je niet zomaar. Het is dan ook niet vreemd dat voornemens vaak voornemens blijven.

De aangereikte strategieën, mits goed en vasthoudend toegepast, zullen je kans op succes vergroten.

 

 

 

Kun je wel wat hulp gebruiken bij het realiseren van je doelen?

Bel (0575-544588/ 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust. Graag maak ik tijd voor je vrij om jouw vragen te beantwoorden.

 

 

 

 

Vorm je werk naar je eigen hand en realiseer je daarbij dat vaak meer mogelijk is dan je zelf denkt  

 

Onlangs had ik een afspraak met Saskia. Ruim een jaar geleden is zij bij mij een traject gestart. Nog tijdens dat traject stapte zij in een nieuwe baan. Afgelopen jaar is voor haar een hectisch en zwaar jaar geweest. En zwaar is het nog steeds. Zij heeft het gevoel alles half te doen, zowel in haar werk als in haar privésituatie. En ze komt nauwelijks tot rust. Desondanks heeft zij het gevoel dat ze blij moet zijn met haar werk en zich maar moet schikken in de situatie zoals die is.

 

Maar is dat zo? In hoeverre moet je je maar neerleggen bij de vervelende aspecten van je werk? Of kun je je werk zo aanpassen dat het beter bij je past?

Naar mijn overtuiging kun je je werk meer naar je hand zetten dan je zelf denkt. Sterker nog, als jij als werknemer erin slaagt om de baan voor jou passender te maken, dan komt dat niet alleen ten goede aan jouw werkplezier, maar ook aan het resultaat van het bedrijf waar je werkt.

 

Hoe komt het dan, dat menigeen geneigd is zich maar te schikken in zijn werksituatie, ook al wordt die deels als vervelend ervaren?

 

Vorm werk naar je eigen hand en maak eigen keuze

 

Mensen leggen zich te gemakkelijk neer bij de negatieve aspecten van hun werk

 

Over het algemeen zijn mensen geneigd om zich afhankelijk op te stellen van hun werkgever. ‘Het is zoals het is en de minder aantrekkelijke kanten horen nu eenmaal daarbij.’

Zeker in tijden van crisis hoor ik dat vaak. Of als iemand bang is om niet aan ander werk te komen. Ik kan me daar iets bij voorstellen. Je bent blij dat je werk hebt. Je wilt in elk geval niet het risico lopen door eigen toedoen je baan te verliezen.

Maar volgens mij betekent dat nog niet, dat jij geen proactieve rol kunt spelen en zaken naar je hand kunt zetten.

 

In alle werk zitten negatieve aspecten. ‘Werk kan immers niet altijd leuk zijn’, wordt er dan gedacht. ‘Het is ook een moeten.’

Voor een deel van het werk zal dat zeker zo zijn. Het lijkt erop dat een gezond evenwicht tussen wat jij als positief en als negatief ervaart, belangrijk is. Want zonder plezier werken, werkt niet goed. Zowel voor je eigen gezondheid als voor de gezondheid van de organisatie waar jij werkt. Maar er is meer over te zeggen.

Als je erin slaagt de op het eerste gezicht ‘vervelende’ activiteiten op een andere manier te bekijken/te beleven, dan zullen die activiteiten een andere betekenis voor je krijgen. Zo kan het na een paar uur met abstracte beleidszaken bezig zijn, heel prettig zijn om een uurtje administratie te doen.

 

 

Neem de tijd en de ruimte om te reflecteren over de inrichting van je werk

 

We nemen vaak ook niet de tijd en de ruimte om na te denken over de inrichting van ons werk. We gaan maar door. Misschien geldt dat ook wel voor jou. Zeker als er geen signalen zijn dat het tijd is om je werk anders in te vullen of te organiseren.

Zo herinner ik me een van mijn coachklanten, Bram, een gedreven werker. Vijftig à zestig uur maakte hij in een week. Naar eigen zeggen vond hij het werk ‘superleuk’ en werkte hij ‘met veel drive’.

Door in het begeleidingstraject bewust stil te staan bij en te reflecteren over zijn werk werd hem echter duidelijk dat het werk hem meer energie kostte dan het hem opleverde. Aan het eind van een werkdag was hij naar eigen zeggen ’te moe, te uitgeblust’. Aan het eind van de werkweek was dat al helemaal het geval.

Gaande het traject werd hem helder waar hij de meeste energie van krijgt, ook door de oefeningen die we hebben gedaan. Hij kreeg een scherp beeld van hoe hij zijn werk in kan richten, zodat het optimaal bij hem past.

Zonder bewust pas op de plaats te maken en met hulp van een coach over zijn werk te reflecteren,  was hij vast niet tot die bevindingen gekomen. Mogelijk geldt dat ook voor jou.

 

 

Het is ook niet zo gemakkelijk om helder te krijgen waar het aan schort

 

Er de vinger achter te krijgen welke aanpassingen dus nodig zijn. Bij plezier en voldoening in je werk spelen immers veel factoren een rol.

Ervaar je bijvoorbeeld weinig voldoening in je werk en vind je het moeilijk specifiek aan te geven wat je nodig hebt om wel voldoening te ervaren? Lees mijn artikel er dan nog eens op na.

Worstel je met de balans tussen je werk en je privéleven? In een ander artikel geef ik je een stappenplan met concrete oefeningen om meer balans tussen werk en privé te bereiken.

 

En heb je helder zicht op wat jij nodig hebt in je werk, dan vraagt het nog een aantal loopbaanvaardigheden om op een adequate manier je werk naar jouw hand te zetten.

Bijvoorbeeld om zelf proactief een voorstel te doen voor aanpassing van je huidige baan. Die vaardigheden kan ik je leren.

 

 

Je loopbaan de baas

 

Jij kunt zelf sturing geven aan je loopbaan. Daar zelf de baas over zijn. Er wordt zelfs steeds meer gepropageerd om als werknemer te ‘job craften’, zelf te sleutelen aan je baan.

‘Job craften’; daarbij denkt men dan aan allerlei aanpassingen die je als werknemer in je werk kunt realiseren om de functie beter op je motivatie en talenten aan te laten sluiten.

Bijvoorbeeld een andere organisatie van je werk. Zo kan het zijn dat het voor jou heel positief is als je een aantal operationele taken kunt delegeren aan een ondersteunende medewerker. Zodat jij meer tijd ter beschikking krijgt voor jouw eigenlijke, strategische en beleidsmatige werk. Het werk waar jij plezier en voldoening van krijgt.

Of misschien ben je op zoek naar meer uitdaging in je werk en kun je je belangstelling kenbaar maken voor nieuwe projecten.

 

 

Met de Meer Waarde Benadering kan ik jou daarbij helpen

 

Zelf de regie nemen over je loopbaan; dat kan ik je leren.

Ik bied jou het inzicht en de vaardigheden om op een adequate manier jouw individuele loopbaan te sturen en het werk te creëren dat optimaal past bij jou.

Gaande een begeleidingstraject krijg je helder voor ogen wat jou plezier en voldoening geeft en je leert in je werk daarop sturen.

Je leert een proactieve rol te spelen en zaken naar je hand te zetten. Begeleid door mij als coach, leer je hoe je zelf overtuigd en overtuigend een voorstel kunt doen met betrekking tot de aanpassing van jouw baan.

Je kunt zelfs je eigen baan creëren, bij je huidige organisatie of daarbuiten. Niet langer afhankelijk zijn van je huidige werkgever of van vacatures. Lijkt je dat niet heerlijk?

 

 

 

Wil jij leren hoe je jouw loopbaan naar je hand kunt zetten?

Schrijf je in voor de driedaagse training ‘Bouw je ideale loopbaan’.

 

Wil je eerst je vragen aan me voorleggen of met me kennismaken in een oriënterend gesprek?

Bel (0575-544588) of e-mail ([email protected]) me voor het maken van een afspraak.