Hoe het woord ‘eigenlijk’ je ontkracht en in nevelen hult

Hoe het woord ‘eigenlijk’ je ontkracht en in nevelen hult

Wat je met het woord ‘eigenlijk’ eigenlijk zegt

 

“Het meest mysterieuze woord uit de Nederlandse taal is wat mij betreft ‘eigenlijk’ ”, zegt Paulien Cornelisse in Taal is zeg maar echt mijn ding.

“Eigenlijk gebruik je als je wilt zeggen hoe iets ‘in wezen’ is, je kondigt de waarheid ermee aan. Bijvoorbeeld: ‘Ik doe wel aan fitness, maar eigenlijk vind ik het niet leuk’ ”.

Met die betekenis van het woord eigenlijk is niets mis.

Maar eigenlijk wordt vaak veel breder gebruikt. Bijvoorbeeld als je heel voorzichtig wilt zeggen wat je van iets of iemand vindt en je dat niet rechtlijnig durft te communiceren.

Of als andere belemmeringen je verleiden tot omzichtige, mistige formuleringen.

Een goede coach of selecteur is daar zeker alert op. Zo gaan bijvoorbeeld bij mij gelijk lampjes knipperen als ik dergelijke formuleringen hoor. En is er alle aanleiding om daarop door te vragen.

Het is goed om je bewust te zijn van wat je met eigenlijk eigenlijk zegt. En wat jou jezelf in nevelen doet hullen.

 

Hoe het woord eigenlijk je ontkracht en in nevelen hult

 

‘Eigenlijk’ kan erop duiden dat je nog geen definitieve keuze hebt gemaakt of je volledig verbonden hebt met je wens

 

“Eigenlijk zou ik wel iets anders willen qua werk”

of

Eigenlijk zou ik wel minder willen werken”

 

Wellicht heb jij die uitspraken ook vaker gehoord. Misschien denk of zeg je het zelf ook weleens.

Ergens zou je het wel willen, maar kennelijk doe je het niet. Je zet de wens niet om in acties. Om wat voor reden dan ook.

‘Willen’ is overigens al anders dan ‘zou willen’. Met ‘zou willen’ ben je volgens mij nog een flinke stap van ‘willen’ vandaan.

 

Ik zie en hoor het soms bij potentiële klanten. Zij geven dan te kennen dat ze graag ander werk zouden willen, maar zien om wat voor reden dan ook, af van het ondernemen van actie.

Soms uit angst om hun huidige baan te verliezen, mocht hun werkgever er lucht van krijgen dat ze zich oriënteren op ander werk.

Of omwille van de kosten of de tijdsinvestering van een loopbaantraject. Of om wat voor reden dan ook.

Ze willen dan misschien wel ander werk, maar willen alleen is onvoldoende om dat andere werk te realiseren.

 

 

‘Eigenlijk’ kan een verkapte ontkenning zijn

 

Paulien Cornelisse geeft daarvan een mooi voorbeeld. Zij hoorde iemand zeggen:

Nee, het was eigenlijk heel leuk op vakantie”.

Zij zegt: “Dan weet je zeker dat het niet leuk was, maar dat innerlijke discussie heeft uitgewezen dat klagen geen zin heeft of alles nog erger maakt. En dus was de vakantie ‘eigenlijk heel leuk’.”

 

Hetzelfde hoor ik van mensen die hun werk helemaal niet leuk vinden en die graag ander werk zouden willen doen. Die misschien zelfs enigszins jaloers zijn op mensen die heel veel plezier hebben en voldoening ervaren in hun werk.

Maar hun belemmerende overtuigingen doen hen denken dat er voor hen toch geen ander werk is weggelegd en dat ze maar moeten blijven zitten waar ze zitten.

En dus schikken ze zich in hun lot en zijn geneigd om te zeggen “Eigenlijk ben ik best tevreden met mijn werk”.

 

 

‘Eigenlijk’ kun je zien als vorm van ‘ja-maar’

 

En ja-maar kan flink de kop op steken en je ontkrachten.

 

Zo ook bij een van mijn coachklanten.

Een van de stappen in een proces naar MEER WAARDE IN WERK is het verzamelen van bewijsmateriaal waaruit blijkt dat je de door jou genoemde competenties daadwerkelijk bezit. Ook inventariseer je dan wat de inzet van jouw kwaliteiten heeft opgeleverd.

 

In het zogenoemde praatpapier van mijn coachklant lees ik bij een van zijn competenties: “Eigenlijk heb ik alleen voorbeelden waar ik dit beter had kunnen doen”.

En bij de competentie ‘ik werk planmatig en systematisch toe naar wat ik voor ogen heb’: “Ik ben eigenlijk niet zo systematisch”.

 

Wellicht heeft zijn innerlijke criticus flink zijn stem doen gelden en hem doen twijfelen over betreffende kwaliteiten. En misschien nog wel meer dan dat.

Zijn opmerkingen zijn mogelijk het topje van de ijsberg. En komt eigenlijk, nu in de vorm van ja-maar, een stukje naar boven van wat er nog onder water zit.

 

 

Kortom

 

Het woord eigenlijk is een veelbetekenend woord. Ook al is het vaak mysterieus en verhult het wat je echt zeggen wilt.

 

Het is goed om je dat te realiseren.

Niet alleen roept het voor de aandachtige luisteraar vragen op. Jouzelf heeft het ook iets te zeggen.

Je zegt het niet voor niets. Wat dat betreft is het zeer betekenisvol en de moeite waard om te onderzoeken wat jou jezelf in nevelen doet hullen.

 

Heb je het antwoord daarop gevonden en kun je dat positief inzetten, dan komt dat jouw presentatie ten goede en kun je je krachtig profileren. Niet alleen op de arbeidsmarkt, maar ook daarbuiten.

 

 

 

Kun je daarbij wel wat hulp gebruiken?

Bel (0575-544588/ 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust voor het maken van een afspraak voor een vrijblijvend oriënterend gesprek.

 

 

 

 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *