Waarom het goed is om bij het stellen van je doelen, ook je angsten te definiëren

 

Wil je iets bereiken, dan is het goed om doelen te stellen, je doelen te visualiseren en voor ogen te houden.

Maar op weg naar je doel en misschien al voordat je de eerste stappen zet, komen er beren op je weg in de zin van ‘angsten’; bezwaren, moeilijkheden, allerlei negativiteit. Die angsten zijn bijna onvermijdelijk en je hebt ermee te dealen. De aanpak van Timothy Ferriss helpt je daarbij.  

Sta je voor een belangrijk keuzemoment en wil je tot een goede beslissing komen, dan is het cruciaal is om je angsten te definiëren.’  

Dat zegt Timothy Ferriss, bekend van het boek The 4 hour work week. Voor hem is het definiëren van je angsten, fear setting, voor goede beslissingen zelfs belangrijker dan het definiëren van je doelen, goal setting 

Hoe je angsten te definiëren en de vervolgstappen bij fear setting te zetten, zodat je komt tot goede beslissingen, lees je in mijn artikel.

 

Het is goed om je angsten te definiëren bij het stellen van je doelen

 

Het stoïcisme als praktische filosofie om te komen tot goede beslissingen  

 

Volgens Timothy Ferriss biedt stoïcisme de oplossing om te komen tot betere beslissingen. 

Misschien ben je geneigd om stoïcisme te associëren met ‘stoïcijns’ in de zin van ‘onverstoorbaar’. Dan denk je algauw aan iemand zonder emoties, medeleven, empathie. Iemand die het niets doet wat er gebeurt of gebeurd is.  

Maar daar heeft stoïcisme niets mee te maken, integendeel.  

In het stoïcisme gaat het niet over het onderdrukken van je emoties en het je niet laten kennen. Emoties zijn juist belangrijk om te komen tot goede beslissingen.

 

 

Drie belangrijke principes, aan het stoïcisme ontleend, als uitgangpunten voor ‘fearsetting

 


1. Er bestaat niet zoiets als ‘goed’ of ‘slecht’  

Alles in het leven is slechts waarneming en die waarnemingen verschillen van persoon tot persoon, omdat ze worden gevormd door het individu. Het zijn onze interpretaties die iets maken tot iets goeds of iets slechts. 

Dat betekent bijvoorbeeld dat je ontslag kunt zien als iets slechts of als iets goeds. Of een verbroken relatie als iets slechts of iets goeds. 

Overigens is het wat betreft ontslagen worden mijn ervaring, dat mijn coachklanten hun ontslag op het moment zelf vaak ervaren als iets slechts en pas gaande het begeleidingstraject of achteraf, als iets goeds. En dan kunnen zeggen: ‘Het ontslag is het beste dat me had kunnen overkomen.’  

 

2. Focus op zaken waar je controle over hebt 

Maak onderscheid tussen zaken waar je invloed op hebt en waarop niet. Of anders gezegd: vraag je af, wat kan ik onder controle houden en wat niet? 

Over zaken waarover je geen controle hebt, hoef je je ook niet druk te maken. Dus, focus op zaken waar je wel controle over hebt. En accepteer omstandigheden waarvoor dat niet geldt.  

Overigens kun je wel creatief met die laatstgenoemde omstandigheden omgaan.  

 

3. Bereid je voor op wat fout kan gaan  

Als je daarop voorbereid bent, dan is het makkelijker om erop te anticiperen en op te reageren. Dat maakt het definiëren van je angsten, fear setting, ook zo waardevol.  

 

 

Negatieve visualisatie; het overdenken van het slechte, het kwade 

 

Het identificeren van je angsten kun je zien als een voorbeeld van negatieve visualisatie; je een beeld vormen van wat er allemaal mis kan gaan. In fear setting is dat de eerste stap.  

De twee volgende stappen in de systematiek zullen je laten inzien dat wat je vreest niet zo erg is als je dacht. Of dat de negatieve gevolgen minder groot zijn dan je dacht. 

 

De drie stappen bij Fear setting

Stap 1: In detail visualiseren van de worstcasescenario’s waar je bang voor bent: 

a. Benoemen: alle negatieve punten die je je kunt voorstellen dat ze gebeuren als je die stap zet.  

b. Voorkomen: wat je kunt doen om de waarschijnlijkheid te verkleinen dat echt gebeurt wat je vreest. Of wat je kunt doen om te voorkomen dat überhaupt gebeurt wat je vreest. 

c. Repareren: wat je kunt doen als je vrees werkelijkheid wordt. Wat kun je doen om de schade te beperken of te herstellen? Of: wie kan je helpen? Of: wie heeft hier ervaring mee gehad en kan/wil zijn ervaring met je delen, zodat jij daar je voordeel mee kan doen?  

 

Stap 2: In kaart brengen wat het je op kan leveren als je een poging waagt of deels succes hebt. 

 

Stap 3: In kaart brengen wat het je kost als je geen beslissing neemt. 

 

 

Tot slot 

 

Fear setting komt voor mij niet in de plaats van goal setting. Maar doelen nastreven zonder rekening te houden met de beren op je weg is niet slim. 

Alhoewel mensen over het algemeen goed zijn in het bedenken van wat allemaal fout kan gaan als ze iets nieuws proberen.  

Waar je vaak niet over nadenkt is wat de nare gevolgen, de kosten zijn, als je de status qua handhaaft en geen poging doet om zaken te veranderen. Vraag je zelf dus af wat de kosten zijn als je bepaalde actie of een besluit uit de weg gaat.  

Ferriss zegt hierover:  

Realiseer je dat het kan zijn dat 1 tot 3 voor jou negatieve zaken oppakken, genoeg kan zijn om 8 tot 10 positieve effecten te bereiken. De moeilijkste keuzes waarvoor we bang zijn om ze te maken, zijn heel veel vaak precies de keuzes die we juist moeten maken. 

En geïnspireerd door Jerzy Gregorek zegt hij:  

Makkelijke keuzes, een moeilijk leven, moeilijke keuzes, een makkelijk leven  

 

 

Vraag jezelf eens af: 

Op welk vlak in jouw leven op dit moment zou het analyseren van angsten belangrijker kunnen zijn dan het benoemen van je doelen?  

 

 

 

 

Hoe anders denken over en omgaan met stress je gezonder kan maken 

 

Je zou denken dat stress je ziek maakt en het risico verhoogt op van alles en nog wat, van een gewone verkoudheid tot hart- en vaatziekten.  

Als ik om me heen hoor, dan wordt stress ook best vaak genoemd als belangrijke factor bij ziek worden en ziek zijn.  

Ook Kelly McGonigal, docent gezondheidspsychologie aan Stanford University, zag stress als een vijand, een bedreiging voor de gezondheid. Maar ze kwam door de resultaten van een Amerikaans onderzoek naar de invloed van stress op vroegtijdig overlijden, tot een andere visie.  

Hoe je denkt over stress en hoe je ermee omgaat blijkt namelijk veel uit te maken. Zo veel dat stress, in plaats van ziek, je zelfs gezonder kan maken.

 

Anders denken over en omgaan met stress kan je gezonder maken

 

Relatie tussen stress en vroegtijdig overlijden

 

Uit het Amerikaanse onderzoek kwam naar voren, dat mensen die in het jaar voorgaand aan het onderzoek veel stress hadden ervaren, 43 procent meer kans hadden om vroegtijdig te overlijden.  

Je zou dus denken dat stress slecht is, een bedreiging voor je gezondheid.  

Maar wat bleek uit het onderzoek?  

Het risico op vroegtijdig sterven door stress, gold alleen voor de mensen die dachten dat stress gevaarlijk was voor hun gezondheid.  

Mensen die veel stress ondervonden, maar die niet als gevaarlijk beschouwden, hadden niet meer kans om vroegtijdig te overlijden. Ze hadden in verhouding tot anderen zelfs het laagste risico om te sterven. Mensen die weinig stress ervaarden, meegerekend.  

De onderzoekers schatten dat over de acht jaar dat ze sterfgevallen volgden, 182 duizend mensen vroegtijdig stierven. Niet door de stress zelf, maar van het idee dat het slecht is voor je gezondheid.

 

 

Als je denken over stress verandert, blijkt je lichaam er anders op te reageren

 

Bij een typische stressreactie gaat je hartslag omhoog en je bloedvaten trekken samen. Ook ga je sneller ademen en mogelijk zweten. Dat zweten kan dan veroorzaakt worden door de hoeveelheid adrenaline in je lichaam. In een stressvolle situatie maakt je lichaam namelijk meer adrenaline aan om te kunnen vechten of vluchten.  

Misschien herken je genoemde verschijnselen. Bijvoorbeeld van een sollicitatiegesprek, een voor jou spannend gesprek met je leidinggevende of een vergadering waarbij je bij de rondvraag met je ogen de kring volgend, voor jou de spanning voelt stijgen als jouw beurt nabijkomt.  

 

Het opmerkelijke is dat als je anders leert denken over stress en er anders mee leert omgaan, je lichaam ook anders daarop gaat reageren.  

Uit onderzoek bleek dat bij mensen die stress zagen als hulpmiddel om een uitdaging aan te gaan en ondersteunend voor hun prestatie, hun bloedvaten ontspannen bleven. Hun hartslag versnelde wel, maar met een gezonder, wat heet, cardiovasculair profiel. Lijkend op wat er gebeurt op momenten dat je heel blij bent of je heel krachtig en moedig voelt.  

Ook het sneller ademen hoeft geen probleem te zijn; er gaat juist meer zuurstof naar je brein.  

Dat doet me ook denken aan mensen die aangeven het best te presteren als ze enige spanning ervaren. En bijvoorbeeld pas in actie komen als de deadline dichtbij komt. Een ander zou er in negatieve zin stress van krijgen, maar zij gaan dan juist als een speer.

 

 

De aangemaakte oxytocine maakt je socialer en gezonder

 

Je hebt vast weleens gehoord van oxytocine, beter bekend als het knuffelhormoon.  

Oxytocine is een stresshormoon. Je hypofyse verspreidt het als deel van de stressreactie en het heeft invloed op je brein. Het motiveert je om steun te zoeken. Het zet je aan om iemand te vertellen hoe je je voelt in plaats van dat op te kroppen. Het maakt ook dat je sneller ziet dat iemand worstelt met iets, zodat je elkaar kunt steunen.  

 

Maar hoe maakt oxytocine je gezonder?  

Kennelijk heeft oxytocine niet alleen invloed op je brein, maar ook op andere lichaamsfuncties. Een belangrijke rol van oxytocine is dat het je vasculaire systeem beschermt tegen de effecten van stress. Het helpt je bloedvaten ontspannen te blijven. Bovendien helpt het je hartcellen te regenereren en versterkt het je hart.  

Al die positieve effecten worden ook nog eens versterkt door sociaal contact en sociale steun. Verbinding met mensen fungeert als mechanisme voor stressveerkracht.  

 

 

Hoe je denkt en hoe je omgaat met stress kan je stresservaring transformeren

 

Kelly McGonigal zegt daarover: 

Als je je stresservaring beschouwt als nuttig, creëer je een biologie van moed. Als je je verbindt met anderen in stress, creëer je veerkracht. 

Als je zo naar stress kunt kijken, dan word je niet alleen beter in het hanteren van stress. Je maakt ook een stevig statement. In die zin dat je zegt dat je voldoende vertrouwen hebt om de uitdaging van het leven aan te gaan.’ 

 

En naar aanleiding van de vraag of het een goed idee is om een stressvolle baan op te pakken, zegt ze: 

Nastreven wat betekenis geeft in je leven is gezonder dan ongemak proberen te vermijden.  

En de beste manier om beslissingen te nemen is dat na te jagen wat betekenis in je leven brengt en erop te vertrouwen dat je de stress die volgt, aankan.’ 

 

 

 

Zou je graag werk doen waarin je een bijdrage kunt leveren die voor jou van betekenis is?  

Maar weet je nog niet hoe dat werk eruit moet gaan zien? 

 

En zou je graag erop vertrouwen dat je de stress aankunt, die komt kijken bij het verwerven van een nieuwe baan? 

Lees mijn boek Wat wil ik nu echt?’ – Een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk.

 

 

 

 

Hoe perfectionisme je gedrag negatief kan beïnvloeden

 

 

Ik ben een perfectionist”, zegt ze trots.

En zij is niet de enige die trots is op haar perfectionisme. Alsof perfectionisme een kwaliteit is.

Perfectie zie ik eerder als een illusie dan een realiteit. Niets kan perfect zijn. Want ook al lever je kwaliteit, hoogstwaarschijnlijk kan het altijd nog beter.

Streven naar perfectie is voor mij dan ook eerder een valkuil dan een kwaliteit. Ik zie het als een vervormde, ongezonde variant van streven naar kwaliteit.

Ben jij zelf een perfectionist, dan heb je vast al ervaren hoe je perfectionisme je flink dwars kan zitten.

Zou je stiekem misschien wel graag iets willen leren van mensen die de lat een heel stuk lager leggen dan jij? Van die mensen, die naar jouw gevoel er de kantjes vanaf lopen? En zo veel gemakkelijker in het leven staan dan jij?

 

Hoe perfectionisme eerder een valkuil is dan een kwaliteit

 

Bepaalde mate van perfectionisme is niet verkeerd

 

Misschien moet je het dan geen perfectionisme noemen, maar streven naar een goed resultaat.

Ik ben daar een groot voorstander van.

Gedreven een goed resultaat willen bereiken is waardevol. Het helpt je om het beste uit jezelf te halen en is zo een bron van motivatie om goede resultaten te leveren.

 

Als je bij alles wat je doet, streeft naar het hoogst haalbare wordt dat heel anders. Dan wordt perfectionisme al gauw een probleem.

 

Perfectionisme als probleem omdat je nooit tevreden bent over jezelf

 

Als perfectionist ben je nooit of in elk geval niet gauw tevreden over jezelf, omdat het altijd beter kan.

Je kunt niet tevreden zijn met het resultaat dat je op een bepaald moment hebt bereikt. Je blijft dan bijvoorbeeld maar doorgaan met je werk omdat het voor jou nog niet perfect is.

Perfectionisme is dan echt een grote valkuil, die bijvoorbeeld uiteindelijk kan leiden tot burn-out. Vooral ook omdat je jouw lat heel hoog legt en steeds maar door blijft gaan om het niveau te bereiken dat je jezelf hebt opgelegd.

En ontaardt je aanpak niet in een burn-out, dan loop je het risico dat je contract niet wordt verlengd. Simpelweg omdat je in de ogen van je werkgever onvoldoende tempo maakt en dus niet de resultaten behaalt die men verwacht.

Misschien is jou dat ook al eens overkomen.

 

Als perfectionist ben je geneigd om ook tegenover de buitenwereld aan te geven dat je de lat voor jezelf hoog legt. Voor jou voelt dat ook zo.

Maar bijvoorbeeld Tony Robbins ziet dat anders:

“Perfectionisme is niet de hoogste, maar de laagste lat die je kan hebben, want het is een onhaalbare eis aan jezelf.”

 

 

Perfectionisme als probleem omdat je uitdagingen uit de weg gaat

 

Ben je een echte perfectionist, dan is er alle kans dat falen een absolute doodzonde voor jou is.

 

Falen wil je dan ook vermijden.

Met als gevolg dat je geneigd bent om echte uitdagingen uit de weg te gaan en je lat dus laag te leggen. Om te voorkomen dat je je doelstelling niet haalt of anderszins door de mand valt.

Zo was een van mijn perfectionistische coachklanten geneigd om op safe te spelen met betrekking tot banen waar hij voor ging. Keer op keer waren die banen voor hem onder de maat.

Maar erger nog, ze sloten niet aan bij zijn kwaliteiten. Waardoor het werk hem ontzettend veel energie kostte, hij zijn targets niet haalde en zijn contracten niet werden verlengd.

 

 

Schuilen achter een masker van perfectie brengt je nergens

 

Dat geldt ook voor de baanverwerving.

Het is prijzenswaard als je je goed voorbereidt op gesprekken, maar je kunt daar ook in doorslaan.

Ik heb daar sterke voorbeelden van gehoord.

Zo bereidde een kandidaat zich tot in de puntjes voor op haar gesprekken. Heel grondig deed ze haar onderzoek.

Onderzoek naar de cultuur van de organisatie en de dresscode en de make-up die daarbij past.

Dagenlang studeerde ze op de vacature en deed ze haar onderzoek naar de vacante functie. Antwoorden op mogelijke vragen en de vragen die ze zelf wilde stellen had ze stevig ingestudeerd.

Bijna tot in de perfectie had ze zich ingeleefd in haar rol als sollicitant voor de vacante functie en zich die rol eigen gemaakt. En ze speelde de rol met glans.

Trots vertelde ze dan ook dat door de selectie komen voor haar geen probleem was.

Maar daarmee de baan verwerven die écht bij je past?

Dat was haar tot nu toe niet gelukt. Mogelijk was ze daarvoor teveel gericht op een door haar bedachte externe standaard waaraan ze tot in perfectie wilde voldoen. Waardoor ze haar eigenheid als persoon verstopte achter een masker.

 

 

Relatieve perfectie: optimaal resultaat gezien alle beperkingen waarmee je te dealen hebt

 

Nastrevenswaard is het om te gaan voor het optimale; relatieve perfectie.

Niets kan perfect zijn. Perfectie is een illusie.

Relatieve perfectie bereik je als de resultaten optimaal zijn gezien de beperkte hoeveelheid tijd, energie, geld, hulpmiddelen, mensen en ruimte.

 

 

Kortom

 

Stap niet in de valkuil van perfectie. Ga voor optimalisme.

Wees je bewust van wat je te bieden hebt, jouw kwaliteiten en werk vanuit je kracht.

Durf de weg te bewandelen van wat je het allerliefste doet en ben trouw aan wat jij aan deze wereld bij wilt dragen.

Maak welbewust en zelfverzekerd keuzes in wat je wel en niet doet.

Realiseer je dat goed, goed genoeg is en zet jouw tijd en jouw kwaliteiten effectief in.

 

 

 

Heb je nog geen helder beeld van jouw kwaliteiten? En van de bijdrage die je wilt leveren met wat je doet in je werk?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ – Een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk.

En schat je bij voorbaat in, dat je wel wat hulp kunt gebruiken bij het uitstippelen van jouw volgende stap in je loopbaan? Neem gerust contact met me op voor het plannen van een vrijblijvend oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Een tweetal instrumenten die inzicht geven bij zelfmanagement en het managen van jouw tijd

 

Bijna iedereen heeft haast en we hebben te weinig tijd voor wat we écht belangrijk vinden.

En zoals ik in mijn vorige artikel al aangaf, je kunt wel het gevoel hebben dat je hard werkt, maar mogelijk verdoe je veel tijd. Tijdschrijven kan je helpen om inzicht te krijgen in jouw tijdsbesteding. Want mogelijk zie je onvoldoende uren terug, besteed aan activiteiten die naast werk belangrijk voor je zijn.

Tijd managen gaat niet zozeer over het managen van je tijd, maar meer over het managen van jezelf. En om jezelf te managen moet je weten wie je bent en wat voor jou écht belangrijk is; welke levensgebieden dat zijn en wat je op die gebieden wilt bereiken.

Dat heeft alles te maken met jouw persoonlijke missie.

In mijn artikel reik ik je een tweetal instrumenten aan die inzicht geven bij zelfmanagement en het managen van jouw tijd.

 

Tijd managen is vooral een kwestie van jezelf managen

 

Discrepantie tussen gewenste en werkelijke situatie

 

Mogelijk heb je naar aanleiding van mijn vorige artikel over tijdschrijven in kaart gebracht hoe je jouw tijd besteedt.

Het is zeer de vraag of hoe je jouw tijd nu besteedt, correspondeert met hoe je idealiter jouw tijd zou willen besteden. Zeker als je je met regelmaat gehaast voelt en ervaart dat je te weinig tijd hebt voor wat je écht belangrijk vindt.

 

 

Cirkeldiagram als hulpinstrument om jouw ideale week in kaart te brengen

 

Met het cirkeldiagram kun je weergeven hoe je idealiter jouw tijd zou willen besteden.

En ook al omvatte het Timetracking Experiment van Dorie Clark dertig dagen, bij het cirkeldiagram gaan we gemakshalve uit van een week.

Ik help je op weg met een stappenplan.

 

Stap 1: Wat is voor jou zodanig de moeite waard dat je er tijd voor vrij wilt maken?

Denk daarbij bijvoorbeeld aan je relaties/ sociale contacten: je partner, eventuele kinderen (kleinkinderen), familie, vrienden. Of denk aan je werk, je hobby’s, sport, persoonlijke ontwikkeling, maatschappelijke bijdrage.

Inventariseer jouw wensen en schrijf ze op. Bekommer je niet om haalbaarheid. Dat komt pas later aan de orde.

Het is belangrijk dat je boven water krijgt wat je diep in je hart zou willen. Want als je bij die diepe wensen aan kunt sluiten door het stellen van doelen voor je werk en je privéleven, dan ben je sterker gemotiveerd om er tijd voor vrij te maken.

 

Stap 2: Hoe zou jij de beschikbare 168 uur in een week willen verdelen?

In één week heb je 168 uur.

Maar let op! Van die 168 uur ben je gemiddeld zo’n 90 uur kwijt aan wat men noemt persoonlijk onderhoud. Denk daarbij aan slapen, aan- en uitkleden, persoonlijke verzorging, eten, drinken, opruimen, administratie. Men noemt dat ook wel de vaste lasten.

Je houdt dan dus nog maar 78 uur over om vrij te besteden. Hoe zou je die uren idealiter willen verdelen over wat voor jou belangrijk is?

Maak jouw ideaalplaatje. Dat kan heel gemakkelijk digitaal.

Ik geef je een voorbeeld:

 

Tijd managen is vooral een kwestie van jezelf managen

 

Stap 3: Hoeveel uur besteed je nu daadwerkelijk aan de in jouw cirkel genoemde aspecten?

Pak het resultaat van jouw tijdschrijven er eens bij.

Heb je niet meegedaan met tijdschrijven, kijk dan eens terug in je agenda naar afgelopen week (weken) en schat in hoeveel tijd je in een week hebt besteed aan wat voor jou belangrijk is.

 

Stap 4: Welk gebied kan de komende tijd meer aandacht gebruiken?

En hoe ga je dat realiseren? Je hebt immers maar 168 uur in een week. En van die 168 uur spendeer je gemiddeld 90 uur aan persoonlijk onderhoud.

Tijd managen in de richting van jouw ideaal vraagt om keuzes maken. Met name om kiezen voor wat het meest belangrijk voor je is.

 

 

Matrix als tweede instrument om meer zicht te krijgen op je tijdsbesteding

 

Mogelijk kom je uren tekort in je week om alles te doen wat voor jou belangrijk is.

Meer dan 168 uur zitten er niet in een week. Je kunt beknibbelen bijvoorbeeld op je uren voor persoonlijke verzorging, je vaste lasten, maar uiteindelijk zal je dat opbreken.

Een oplossing kun je vinden door kritisch te kijken naar hoe je jouw tijd gebruikt. Mogelijk kun je activiteiten skippen of delegeren.

Ik geef je weer een stappenplan.

 

Stap 1: Kijk terug naar jouw activiteiten van de afgelopen week en zet elke activiteit in een van onderstaande vier vakken.

 

 

 

Stap 2: Vraag je af wat de ingevulde matrix jou te zeggen heeft.

Als je eerlijk in je spiegel gekeken hebt, dan komen er mogelijk de nodige activiteiten rechts boven terecht.

Je kunt dat vak kleiner maken en het vak linksboven en linksonder groter maken.

Het is goed om je bewust te worden van het feit dat je als vanzelfsprekend taken op je werk of in je huis oppakt, terwijl je ze niet graag doet en eigenlijk ook niet hoeft te doen.

Zo regelde een van mijn coachklanten als een van de resultaten van de 3-daagse training een huishoudelijke hulp omdat ze kostbare uren op haar parttime dag huishoudelijk bezig was. Terwijl ze aan de gang wilde met het doen van haar onderzoek om haar ideale werk te realiseren.

 

Besef dat met name in het vak linksboven de creativiteit zit.

Niet alleen voor jou, maar ook voor organisaties is het zeer productief om mensen linksboven te laten werken. Zo geeft bijvoorbeeld Google, medewerkers tijdens kantooruren de tijd om aan eigen ideeën te werken.

 

 

Tot slot

 

Wil je werkelijk iets veranderen met betrekking tot het managen van je tijd?

Voorwaarde is dan dat je bereid bent verbinding te maken met het doel waarvoor je kiest.

Als je je niet betrokken voelt bij een doel, dan wordt het lastiger om acties te ondernemen en dat doel te realiseren.

Je blijft dan in goede voornemens hangen, het bedenken wat je moet doen om je doel te halen en het plannen wanneer je het een en ander kunt uitvoeren.

Terwijl je er niet aan begint.

 

 

 

Lukt het je niet om op eigen kracht jouw tijd beter te managen?

Neem gerust contact met me op voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Hoe tijdschrijven jou inzicht geeft en wat je van de resultaten kunt leren met betrekking tot jouw tijdbesteding

 

Tijdschrijven, urenregistratie; bij veel mensen roepen die woorden negatieve associaties op. En weerstand als het van je gevraagd wordt.

Voor anderen is het heel gewoon. Bijvoorbeeld als je gewend bent om projectmatig te werken.

Welke ervaring je er zelf mee hebt en hoe je er ook tegenaan kijkt, tijdschrijven kan heel zinvol zijn. Incidenteel of als onderdeel van je werk.

Zo is het de moeite waard om eens een bepaalde periode bij te houden hoe je jouw tijd gebruikt. Niet alleen met betrekking tot werk.

Zeker als je je opgejaagd en overbelast voelt en je te weinig tijd hebt voor wat je eigenlijk belangrijk vindt.

Want inzicht in je tijdsbesteding geeft uitzicht op beter gebruiken van je tijd.

 

Inzicht door tijdschrijven geeft uitzicht op beter gebruiken van je tijd

 

Bijna iedereen heeft haast en te weinig tijd voor wat we écht belangrijk vinden

 

Het schijnt dat we hard werken. Maar is dat echt zo?

Je kunt wel het gevoel hebben dat je hard werkt, maar mogelijk verdoe je veel tijd. Met zaken die eigenlijk niet belangrijk zijn of door niet efficiënt te werken.

Gevoel is niet genoeg voor het weten. Om het echt te weten is het zaak om gegevens te verzamelen. Want zonder informatie is het moeilijk om goed zicht te hebben op hoe druk je bent.

 

 

Het Timetracking Experiment van Dorie Clark

 

Dorie Clark, marketing strateeg en professioneel spreker, ging het experiment aan en hield 30 dagen bij hoe ze haar tijd besteedde.

Met name om inzicht te krijgen of ze haar tijd efficiënt en aan de juiste dingen besteedde.

Zij gebruikte Excel om haar uren te registreren. Alleen al het steeds zich eraan herinneren dat ze iets op moest schrijven viel haar zwaar.

Maar ondanks dat, moedigt ze aan om je eigen Timetracking Experiment te doen.

Tijdschrijven bleek een krachtig instrument om bewustzijn te creëren en te motiveren tot verandering.

 

Ik denk overigens dat je het je gemakkelijker maakt als je een appje of andere software gebruikt om je uren te registeren.

Dan kun je dat scherm(pje) open laten staan en een nieuwe activiteit simpelweg aanklikken, aanmaken en de tijdklok laten lopen en afklokken als je de activiteit beëindigt.

Maar dat terzijde.

 

 

Wat jij kunt leren van het Timetracking experiment van Dorie Clark

 

Timemanagement in conventionele zin is lang niet altijd dé oplossing als je je gehaast en gestrest voelt.

Mogelijk is je dat uit literatuur en onderzoeksresultaten ook al duidelijk geworden.

Timemanagement gaat over efficiënter en slimmer werken, doelen stellen, plannen, prioriteiten bepalen en daardoor productiever zijn. En minder over kiezen voor zaken die er zowel professioneel als privé echt toe doen.

 

 

Clark kwam tot vier belangrijke inzichten die haar anders deden kijken naar kennis over productiviteit en timemanagement:  

  1. Multitasken kan lucratief zijn
  2. Er is tijdwinst en voordeel te halen uit het combineren van je persoonlijke en professionele netwerk
  3. Er zijn uren op de dag waarop of situaties waarin je gemakkelijker uren verspilt
  4. Bepaalde taken dragen een onevenredig psychologisch gewicht

 

 

Multitasken kan lucratief zijn

 

Jij hebt vast ook gelezen over onderzoeksresultaten met betrekking tot multitasken.

Daaruit blijkt dat we niet effectief meerdere dingen tegelijk kunnen doen en dat switchen van taak naar taak aandacht en tijd kost.

Maar dat geldt niet voor alle activiteiten.

Zo kan bijvoorbeeld bijna iedereen een podcast of een audiobook luisteren tijdens woon-werkverkeer.

 

 

Er is tijdwinst en voordeel te halen uit het combineren van je persoonlijke en professionele netwerk

 

Of anderszins een combinatie van werk en privé.

Zo kan het zijn dat je in de 30-dagen oefening erachter komt dat je een bepaalde activiteit kunt categoriseren onder werk, maar ook onder ontspanning.

Bijvoorbeeld als je met een collega gaat wandelen om te brainstormen over een workshop die je samen gaat geven.

Daardoor kun je als het ware meer uren in een maand creëren dan de 672 uur die je hebt.

 

 

Er zijn uren op de dag waarop of situaties waarin je gemakkelijker uren verspilt

 

Bijvoorbeeld dat je doelloos scrolt door je tijdlijn op Social Media in plaats van dat je met een (professioneel) doel in gedachten berichten leest of plaatst.

Welke uren of welke situaties zijn dat voor jou?

Als je je ervan bewust bent, dan kun je waakzaam zijn op verkwisten van je tijd.

 

 

Bepaalde taken dragen een onevenredig psychologisch gewicht

 

Voor Clark was dat bijvoorbeeld het beantwoorden van haar e-mail.

Voor haar gevoel was ze daar onevenredig veel tijd aan kwijt. Maar feitelijk viel dat heel erg mee. Het was de druk die ze voelde, die het afhandelen van haar e-mail zwaar maakte.

Enerzijds vond ze dat ze e-mails snel moest beantwoorden. Anderzijds was ze bang dat ze door het beantwoorden van e-mails nog meer taken op haar to-do-lijst kreeg. Waardoor haar eigen strategische prioriteiten onder druk kwamen te staan.

 

 

Tot slot

 

Als het je lukt om een maand lang te tijdschrijven, dan geeft dat waardevolle inzichten.

Zonder gegevens is het gemakkelijk om te blijven hangen in een foutief beeld van hoe je jouw tijd gebruikt.

Of het nu gaat om het onbedoeld overdrijven van het aantal uren dat je met je werk bezig bent of denken dat je meer tijd verkwist dan je werkelijk doet.

 

In een volgend artikel reik ik je instrumenten aan om concreet aan het werk te gaan met de resultaten van jouw 30 dagen tijdschrijven.

Want mogelijk zie je onvoldoende uren terug, besteed aan activiteiten die naast werk belangrijk voor je zijn.

 

 

Wil je in een gesprek jouw vragen aan me voorleggen? Neem gerust contact met me op voor een vrijblijvend oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Waarom alleen een goed salaris niet zaligmakend is en hoe je je daarvan los kunt maken  

 

Eigenlijk wil ze al een paar jaar ander werk. Ze is echt toe aan een nieuwe stap. Die stap zou ze graag zetten, maar ze doet het (nog) niet.

Ze voelt zich gevangen in een gouden kooi.

Ze werkt bij een mooi merk en ze krijgt een goed salaris. Dus geen probleem, zou je denken. Toch is dat wel het geval.

Dat mooie salaris is een behoorlijke blok aan haar been. Het beperkt haar om echt stappen te zetten. Zeker omdat zij zich kostwinner voelt.

Een goed salaris lijkt mooi, maar alleen een goed salaris maakt niet gelukkig. Sterker nog, als je ontevreden bent over je werk, dan maakt het in wezen niet uit wat jouw beloning is. Uiteindelijk blijf je dan toch ontevreden.

Die ontevredenheid blijft knagen.

Het is dan de kunst om jezelf op de een of andere manier te bevrijden uit die gouden kooi. Het is goed om je daarbij te realiseren dat jij het zelf bent die jou gevangenhoudt. En dat jijzelf ook degene bent die jou kan doen uitvliegen.

Maar dat gaat meestal niet vanzelf.

Ik geef je een aantal tips.

 

 

Meer salaris maakt niet gelukkig

 

Geld maakt niet ongelukkig, maar meer salaris maakt niet gelukkig.

Heb je te weinig inkomsten, dan is er alle kans dat je daar ontevreden over bent. Zeker als je nog amper geld overhoudt, als je aan je verplichtingen in de vorm van vaste lasten hebt voldaan.

Die ontevredenheid zal sterker zijn als je ook op basis van onderzoek naar jouw arbeidsmarktwaarde, duidelijk onder de maat betaald wordt.

Ga je in zo’n situatie meer verdienen, dan levert dat op dat moment tevredenheid op. Als je tenminste tevreden bent met het werk dat je doet.

Ben je ontevreden over je werk inhoudelijk, dan maakt het niet veel uit wat jouw beloning is. Ook al krijg je meer salaris, uiteindelijk blijf je dan toch ontevreden over je werk.

 

Beloning is namelijk een dissatisfier. Net als arbeidsomstandigheden, arbeidsverhoudingen en het beleid binnen een organisatie.

Dissatisfiers kunnen een bijdrage leveren aan werkontevredenheid als ze niet vervuld worden. Maar ze leveren niet meer tevredenheid in werk als ze vervuld worden. Eerder een min of meer neutrale toestand, doordat de werkontevredenheid wordt opgeheven.

 

Inhoud van werk is een satisfier.

Andere voorbeelden van satisfiers zijn: jezelf kunnen ontwikkelen en ontplooien, erkenning en waardering krijgen voor je werk, succesvol en creatief zijn, leveren van prestaties en het realiseren van doelen.

Satisfiers kunnen direct bijdragen aan werktevredenheid.

 

In een van mijn vorige artikelen kun je nog eens nalezen waarom alleen een goed salaris niet zaligmakend is.

 

 

Kostwinner of kostwinnaar

 

Is het jou ook wel eens opgevallen dat sommige mensen het hebben over kostwinnaar zijn?

Ik vind dat heel opmerkelijk. En ook wel een beetje hilarisch. Alsof je in een relatie een soort wedstrijd hebt wie het hoogste inkomen heeft. En dus de winnaar is.

Maar volgens onzetaal.nl heeft kostwinner echt niets te maken met het woord winnaar. Ook al komt de vorm kostwinnaar in de praktijk dus weleens voor.

Winnaar is afgeleid van winnen in de betekenis van de overwinning behalen. Het is dus helemaal niet gek als je net als ik die vreemde connotatie, gevoelswaarde hebt bij het woord kostwinnaar.

Kostwinner is afgeleid is van de kost winnen: de kost verdienen.

 

 

Laat je niet gevangenhouden in een gouden kooi

 

Met enige regelmaat hoor ik van mensen dat ze het niet naar hun zin hebben op hun werk, maar dat ze geen stappen naar ander werk durven/ willen zetten.

Onder het mom van:

“Ik wil mijn vaste contract niet laten vallen.”

Of: “Ik wil geen pensioenbreuk.”

Of: “Ik heb nu een goed salaris en de kans dat ik in een andere baan hetzelfde kan verdienen is klein. En we hebben wel een hypotheek en andere vaste lasten die zijn afgestemd op de huidige inkomsten.”

Of: “Ik ben kostwinner en mijn partner werkt als zelfstandige en heeft onzekere inkomsten.”

En zo kan ik nog wel even doorgaan met ja-maar.

 

Maar met al die ja-maars ben jijzelf degene die jou gevangenhoudt in jouw gouden kooi.

En als je de deur van die kooi niet opengooit, dan zal ook jouw energie en jouw potentieel gevangen blijven.

 

 

Een aantal tips die je helpen om de deur van jouw gouden kooi open te gooien

 

1. Voorkom dat de deur van de gouden kooi op slot gaat

Gewenning aan het goede leven gaat langzaam en ongemerkt.

De verleiding is dan groot om vast te houden aan wat je bereikt hebt. Of dat nu je positie in de organisatie is, de status die je hebt verworven of het geld dat je hebt verdiend.

Het is dan niet gemakkelijk om uit je comfortzone te stappen en je levensstijl aan te passen.

 

2. Durf je aannames ter discussie te stellen

Ga bijvoorbeeld het gesprek aan met je partner over jullie beider bijdrage aan het gezinsbudget.

Maak een mogelijke wisseling van rol bespreekbaar of een gedeelde verantwoordelijkheid voor het gezinsinkomen. Zodat jij of jouw partner niet als enige een grote financiële last op de schouders draagt.

Wellicht kunnen jullie door principieel onderhandelen komen tot een win-win situatie.

 

3. Bouw aan je ROR; een Roer Omgooi Reserve

Zorg voor een financiële buffer. Zo’n buffer geeft je de vrijheid om radicaal het roer om te gooien, als dat nodig is om je ideale werk te realiseren.

 

4. Maak een financiële planning

In mijn loopbaantrajecten gebruiken we weleens een financial planning sheet, waarin de nodige categorieën al zijn aangegeven.

Per maand en per jaar kun je in kaart brengen wat je nodig hebt voor een overlevingsminimum, een comfortabel leven en een optimale variant.

 

5. Realiseer je wat het meest belangrijk voor je is

Waarschijnlijk is dat iets anders dan je salaris, je pensioen, je status, je vaste contract.

Neem dat mee in je afwegingen.

 

6. Laat je begeleiden door een goede coach

Door goed zelfonderzoek, goed onderzoek naar de behoeften op de arbeidsmarkt en de juiste benadering van die arbeidsmarkt vergroot je aanmerkelijk de kans dat jouw verandering van koers een succes wordt.

Dat wetend en voelend zal je zeker helpen om stappen te zetten en je te bevrijden uit de gouden kooi.

 

 

Kortom

 

Sla je vleugels uit. Neem eigenaarschap van je eigen loopbaan. Neem zelf het stuur in handen.

Ga doen wat je het allerliefste doet, doen waar jij een bijdrage aan wilt leveren. Daar kan geen geld tegenop.

Voldoening krijgen van je werk, ervaren dat je van betekenis bent, uitdagingen aangaan, jezelf ontwikkelen, je energie weer voelen stromen, zelf keuzes maken, weer aan het roer staan; dat is wat ik je gun.

 

 

 

Heb jij nog geen goed beeld van hoe jouw ideale werk eruitziet? Misschien ook omdat je dat tot nu toe niet toe hebt willen laten?

Maak gerust een afspraak met me voor een oriënterend gesprek. Dat kan via deze link.

 

 

 

 

Waarom het goed is om de vorm te kiezen die het beste bij je past

 

Iedereen heeft denk ik een favoriete manier van leren.

Je hebt mensen die het liefst zelfstandig boeken doorspitten, terwijl anderen juist graag leren door samen met anderen in gesprek te gaan en bijvoorbeeld veel vragen te stellen. Daarnaast heb je ook doeners, die graag gelijk aan de slag willen en die al doende willen leren.

Ook verwerkt niet iedereen leerstof op dezelfde manier. Misschien herken je dat. Sommige mensen zijn bijvoorbeeld heel visueel ingesteld, terwijl anderen de voorkeur geven aan auditief leren (luisteren). Of verbaal leren, waarbij de nadruk ligt op zowel het gesproken als geschreven woord.

En de een leert graag samen met andere mensen, bijvoorbeeld in groepjes of tweetallen; sociaal leren. Een ander heeft een voorkeur voor zelfstudie en leren in zijn uppie; solitair leren.

De manier waarop je het beste en lekkerste leert, is terecht ook een belangrijk criterium bij het maken van keuzes bij ontwikkel- en opleidingsmogelijkheden. Bijvoorbeeld een loopbaantraject.

 

Iedereen heeft een favoriete manier van leren

 

Totaal verschillende leerstijlen

 

Wat betreft de manier van leren zijn Martin en ik heel verschillend.

Een treffend voorbeeld van het verschil in leerstijl, is de manier waarop wij tijdens onze studie ieder op eigen wijze het vak statistiek hebben opgepakt.

Beiden studeerden we aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, Martin onderwijskunde en ik orthopedagogiek. Martin koos voor zelfstudie in de vorm van geprogrammeerde instructie in boekvorm. Nu zou dat e-learning zijn. Ik koos voor het bijwonen van werkcolleges en het uitwerken van bijbehorende oefenopdrachten.

Voor Martin werkte de zelfstudie prima. Voor mij was het fijn om de stof uitgelegd te krijgen in de werkcolleges en vervolgens de aangereikte kennis toe te passen in de oefenopdrachten. Dat laatste deed ik samen met een medestudent, zodat ik erover kon sparren en we wederzijds elkaar inzichten en tips aan konden reiken.

En ja, samen leren met anderen past bij mij, beter dan in mijn uppie.

Overigens beperkt ‘samen’ zich voor mij niet specifiek tot leren. Ook fitness bijvoorbeeld, doe ik samen met anderen.

 

 

Welke manier van leren past het beste bij jou?

 

Heb je een voorkeur voor sociaal leren, leer je graag samen met andere mensen? Of leer je liever in je eentje?

Bijvoorbeeld denkend aan mijn driedaagse training, wil je je laten inspireren door anderen die samen met jou met hetzelfde thema bezig zijn? En je mogelijk kunnen wijzen op zaken die je zelf niet ziet, zodat je je zekerder voelt en vol vertrouwen werk kunt maken van ander werk?

En wil je leren van anderen en volop oefenen met het verwoorden van waar je goed in bent en wat belangrijk voor je is, zodat je je zekerder voelt in netwerk- en sollicitatiegesprekken en je je daardoor beter kunt profileren?

 

Leonie bijvoorbeeld wist heel goed dat zij het meeste leert samen met anderen. En koos daarom weloverwogen voor de driedaagse training ‘Bouw je ideale loopbaan’, toen ze vastliep in haar werk.

Maar het kan heel goed zijn dat voor jou, mocht je met je loopbaan aan de slag willen gaan, bijvoorbeeld een individueel traject beter past.

 

 

Kortom

 

Ben je tijdens je vakantieperiode tot de conclusie gekomen dat je écht werk wilt maken van ander werk?

Maar heb je nog geen idee hoe dat andere werk eruit moet gaan zien?

Wil je in een oriënterend gesprek mij je vragen voorleggen?

Bel (0575-544588/ 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me voor het maken van een afspraak.

 

Daan zegt over zijn oriënterend gesprek:

‘Het fijne, het persoonlijke, was dat Marlène per individu goed kan aftasten welke aanpak het beste bij je past.’

Hij maakte de keuze voor de training samen met anderen. En zegt daarover:

‘Samen met anderen met het proces bezig zijn is echt een pré. Ik heb genoten van het samenspel met de andere cursisten en de energie die daarbij vrijkomt.’

 

En Bas zegt over zijn ervaringen met de training:

‘Je herkent dilemma’s, vraagstukken van anderen. En andere mensen kijken weer vanuit een andere invalshoek naar jou. Dat is belangrijk want daardoor krijg je een completer beeld van jezelf.’

 

 

 

 

Een stappenplan voor het veranderen van een beperkende overtuiging

 

Niemand zit te wachten op iemand zoals ik.”

Of:

Je werk maken van wat je het allerliefste doet? Dat is een utopie. Ik mag blij zijn, als ik überhaupt werk kan vinden.

Of:

“Ik had een andere studie moeten doen voor functies die ik leuk vind, maar alsnog een andere studie doen is voor mij niet haalbaar”.

 

Voel je wat er gebeurt als je zo denkt?

Bijvoorbeeld als je denkt dat niemand zit te wachten op mensen zoals jij?

Waarom zou je je dan inspannen?

En als je ervan overtuigd bent, dat werk maken van wat je het allerliefste doet, een utopie is? Waarom zou je je dan inspannen om je ideale werk te realiseren?

 

In mijn vorige artikel heb je kunnen lezen dat dialoog belangrijk is om vastzittende overtuigingen te doorbreken.

Zowel de interne dialoog, het aangaan van het gesprek met jezelf, als het gesprek aangaan met anderen, de externe dialoog.

In dit artikel reik ik je een stappenplan aan, om een beperkende overtuiging te veranderen en om te zetten naar iets positiefs.

 

Hoe je een oude beperkende overtuiging omzet naar een nieuwe positieve overtuiging

Overtuigingen zijn NIET de werkelijkheid zelf

 

Overtuigingen zijn ideeën over jezelf of over de werkelijkheid. Realiseer je goed dat overtuigingen NIET de werkelijkheid zelf zijn; het zijn geen feiten.

Overtuigingen zijn dus te veranderen, net zoals gewoontes te veranderen zijn.

 

Overtuigingen hebben wel de neiging om werkelijkheid te worden.

Dat heeft alles te maken met self fulfilling prophecy. Wat dat betreft kunnen ze je dus flink belemmeren.

Denk je bijvoorbeeld dat je een andere studie had moeten doen voor functies die je leuk vindt en denk je dat een andere studie doen voor jou niet haalbaar is, dan is er alle kans dat een andere studie doen voor jou inderdaad ook niet haalbaar is.

 

Wil jij je niet laten belemmeren door een beperkende overtuiging?

Een eerste stap is dan, dat je je er bewust van wordt dat er een beperkende overtuiging in het spel is.

Pas dan kun je aan het werk gaan om je beperkende overtuiging te veranderen. En om te zetten naar iets positiefs. Zodat je voorkomt dat je negatieve overtuiging werkelijkheid wordt.

 

 

Hoe je een beperkende overtuiging verandert

 

Een beperkende overtuiging verander je niet zomaar even.

Een beperkende overtuiging verander je niet door de strijd aan te gaan met die overtuiging. Of de overtuiging te onderdrukken of te ontkennen.

Wil je een overtuiging veranderen, dan is een eerste stap dat je je beperkende overtuiging accepteert. Om deze uiteindelijk los te kunnen laten.

Dat loslaten gaat niet vanzelf. Er is namelijk iets wat jou die beperkende overtuiging in stand doet houden. Op de een of ander manier heeft de beperkende overtuiging voor jou een beloning in zich.

En wil je een beperkende overtuiging écht loslaten? Zet er dan een nieuwe positieve overtuiging voor in de plaats.

Ik geef je een stappenplan om dat te realiseren.

 

 

Een stappenplan om een beperkende overtuiging om te zetten naar een positieve overtuiging

 

Stap 1: Bewustwording

De eerste stap om een beperkende overtuiging om te zetten naar iets positiefs is, dat je je ervan bewust wordt dat er iets speelt waar je last van hebt.

Dat kan een beperkende overtuiging zijn, maar je weet nog niet welke.

 

Stap 2: Bewustwording van welke beperkende overtuiging er speelt

Ga bij jezelf te rade welke beperkende overtuiging er speelt. Maak daarbij bijvoorbeeld gebruik van de vier vragen uit mijn vorige artikel.

Als je jezelf die vier vragen stelt, dan realiseer je je vast ook dat een overtuiging je dwars zit. En een overtuiging is iets anders dan een feit.

 

Stap 3: Bewustwording van de kernovertuiging die speelt

Mogelijk gaat er een dieperliggende overtuiging over jezelf schuil achter de oppervlakte-overtuiging waarvan je je bij stap 2 bewust geworden bent.

Bijvoorbeeld naar aanleiding van “Niemand zit te wachten op iemand zoals ik.”: “Ik ben niet goed genoeg zoals ik ben”.

Durf jezelf daarop kritisch te bevragen en kom er achter wat er speelt.

 

Stap 4: Acceptatie

Accepteer je overtuiging en druk die niet weg. Want, als je met iets de strijd aan gaat, dan wordt het alleen maar groter.

Accepteer bijvoorbeeld dat je deze overtuiging denkt nodig te hebben: “Het is oké dat een deel van mij denkt dat ik niet goed genoeg ben. Ik begrijp dat. Ik begrijp waar het vandaan komt”.

Of:

Ik mag het eng vinden om een nieuwe studie op te pakken. Het kost me veel geld en ik heb geen garantie dat het me na afronding van die studie lukt om mijn ideale baan te vinden”.

 

Stap 5: Meer zicht op de nadelen van de beperkende overtuiging

Som zoveel mogelijk nadelen op van je beperkende overtuiging.

Want, hoe meer ‘pijn’ je verbindt aan een beperkende overtuiging, hoe gemakkelijker je de overtuiging los kunt laten.

 

Stap 6: Het voordeel van een beperkende overtuiging

In deze stap ga je op zoek naar wat het voordeel van je beperkende overtuiging is.

Wat levert het je op om te denken dat je een andere studie had moeten doen voor functies die je leuk vindt en dat alsnog een andere studie doen voor jou niet haalbaar is?

Of:

Wat levert het je op om te denken dat niemand zit te wachten op iemand zoals jij?

 

Je denkt misschien dat er alleen maar nadelen zitten aan een beperkende overtuiging. Maar dat is niet het geval.

Op de een of andere manier levert een beperkende overtuiging je ook iets op. Daarom houd je de beperkende overtuiging in stand.

Als je bijvoorbeeld denkt dat niemand zit te wachten op mensen zoals jij, dan hoef je ook niet te reageren op vacatures. Of hoef je ook niet te netwerken.

Dat geeft jou de ruimte om bezig te zijn met andere dingen dan werk. Bovendien kun je dan ook niet afgewezen worden. En elke afwijzing doet hoe dan ook pijn.

 

Stap 7: Het voordeel op een andere manier in je leven brengen

Overweeg hoe je het relatieve voordeel van je overtuiging op een andere manier in je leven kunt brengen.

Creëer bijvoorbeeld naast je werk-vind-proces bewust ruimte voor ontspanning en je hobby’s.

Of laat je begeleiden door een loopbaancoach, zodat je je overtuigd en overtuigend kunt presenteren in je werk-vind-proces en je kans op afwijzing aanmerkelijk verkleint.

 

Stap 8: De oude overtuiging loslaten

De vorige stappen helpen je al om de beperkende overtuiging los te laten.

Als je je realiseert dat je overtuiging veel negatieve effecten heeft en dat je het relatieve voordeel van je overtuiging ook op een andere manier in je leven kunt brengen, dan helpt dat je om je beperkende overtuiging los te laten.

Zeker als je je realiseert dat je overtuiging geen feit is, maar dat jij het zelf bent, die de overtuiging in stand houdt.

 

Stap 9: De oude overtuiging vervangen door een nieuwe, verruimende overtuiging

Soms is de nieuwe overtuiging de positieve omkering van de oude. Soms ook niet. Je moet dan even brainstormen over hoe je de positieve overtuiging het best kunt formuleren.

De nieuwe overtuiging moet in elk geval een zin zijn, die je een goed gevoel geeft. Waar je energie van krijgt en waar je zelfs van gaat stralen.

 

Stap 10: Meer zicht op de voordelen van de nieuwe, positieve overtuiging

Som zoveel mogelijk voordelen op van de nieuwe overtuiging. Wat zijn zoal redenen waarom je wilt dat deze overtuiging werkelijkheid wordt?

Zie voor je hoe het eruit ziet als je overtuiging werkelijkheid wordt. En voel hoe dat voelt.

Zo geef je energie aan je positieve overtuiging en kun je er steeds meer in gaan geloven.

 

Stap 11: concrete acties

Wat ga je concreet doen om de oude beperkende overtuiging los te laten en de nieuwe je eigen te maken?

Maak je actieplan.

 

 

 

Voel je je geremd door beperkende overtuigingen? Met name met betrekking tot werk en je loopbaan?

Kun je daarbij wel wat hulp gebruiken?

Neem gerust contact met me op voor het maken van een afspraak voor een vrijblijvend oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Hoe je voorkomt dat je jezelf klem zet door je beperkende overtuigingen

 

Ik werk al bijna vier jaar in een functie die ik niet leuk vind.

Dat weet ik al vanaf het begin, maar ik vind het ongelooflijk moeilijk om iets anders te vinden omdat:

  • de studie die ik gedaan heb, zich moeilijk laat vertalen in concrete functies;
  • ik in mijn netwerk niemand ken die een functie heeft die ik ambieer of die haalbaar is voor mij;
  • ik een andere studie had moeten doen voor functies die ik leuk vind;
  • alsnog een andere studie doen voor mij niet haalbaar is”.

 

Varianten op deze uitspraken heb ik vaker gehoord.

Misschien herken jij jezelf erin. Heb je het gevoel dat je gevangen zit in werk dat niet bij je past. Dat je in een kringetje rond blijft draaien en je niet weet hoe je een uitweg kunt vinden.

Mogelijkheden om aan je huidige werk te ontsnappen heb je overwogen, maar het is alsof je weg steeds wordt versperd.

Er is alle kans dat jij het zelf bent die de versperringen opwerpt. Dat je door je beperkende manier van denken niet over gaat tot actie. Zodat je inderdaad niet verder komt. Ook al ben je jezelf daarvan niet bewust.

 

Door de dialoog aan te gaan met jezelf en met anderen kun je je bewust worden van vastzittende overtuigingen en die doorbreken.

Je komt weer in beweging. Je laat je niet langer verlammen door ideeën in je hoofd, maar je ziet weer mogelijkheden.

Zodat je daadwerkelijk stappen kunt zetten om je situatie te veranderen.

 

 

Dialoog; wat is het niet, wat is het wel?

 

Een dialoog is een gesprek tussen twee personen.

Of een gesprek tussen twee of meer partijen, instanties of groepen van personen. En je kunt ook het gesprek, de dialoog aangaan met jezelf.

 

Een dialoog is iets anders dan een babbeltje.

Bij een dialoog is er sprake van ontmoeten, open staan voor de ander, aandachtig luisteren.

Doel van een dialoog is om in persoonlijk contact ervaringen uit te wisselen en betekenissen te onderzoeken. Om zo te komen tot diepere of bredere inzichten.

 

Dialoog is ook iets anders dan een discussie of debat.

Bij een dialoog gaat het er niet om, om het met elkaar eens te zijn of te worden. Naar elkaar luisteren en het delen van ervaringen en mogelijkheden staan voorop.

Je overtuigt de ander niet vanuit een eigen standpunt, maar luistert aandachtig naar elkaars ervaringen en probeert te begrijpen. Meningen worden naast elkaar geplaatst in plaats van tegenover elkaar.

Verschillen maken de dialoog alleen maar dynamischer en interessanter. En nodigen uit om zaken verder te onderzoeken.

 

Dialoog is een instrument om te leren begrijpen hoe je denken functioneert.

Daarbij moet je denken breder zien dan alleen het rationele denken. Ook je gevoelens, emoties, bedoelingen en verlangens zijn onderwerp van onderzoek in een dialoog.

Met als doel: ontdekken, leren en begrijpen.

 

 

Interne dialoog: het in gesprek gaan met jezelf

 

Positief kritisch in gesprek gaan met jezelf is een manier om vastzittende overtuigingen op het spoor te komen en die te doorbreken.

Durf jezelf te bevragen over jouw denken. Een handig hulpmiddel daarbij zijn de vier vragen geënt op het gedachtegoed van Byron Katie.

 

Bijvoorbeeld als je denkt dat je niet weet waar je goed in bent:

  • Is het waar dat ik niet weet waar ik goed in ben?
  • Weet ik absoluut zeker dat het waar is?
  • Hoe reageer ik, wat gebeurt er als ik geloof dat het waar is?
  • Wie zou ik zijn en wat zou ik doen als ik die veronderstelling niet had?

 

Of als je denkt dat je in je netwerk niemand kent die een functie heeft die je ambieert of die haalbaar is voor jou:

  • Is het waar dat ik in mijn netwerk niemand ken die een functie heeft die ik ambieer of die haalbaar is voor mij?
  • Weet ik absoluut zeker dat het waar is?
  • Hoe reageer ik, wat gebeurt er als ik geloof dat het waar is?
  • Wie zou ik zijn en wat zou ik doen als ik die veronderstelling niet had?

 

Als je oprecht en eerlijk in je eigen spiegel durft te kijken, dan zul je merken en erkennen dat je overtuigingen lang niet altijd waar zijn.

Ook zul je ervaren dat ze je beperken. En hoe anders het is, als je die veronderstellingen of overtuigingen niet zou hebben.

Mogelijk geeft het kritisch in gesprek gaan met je jezelf, je al het duwtje dat je nodig hebt om in beweging te komen. Vooral omdat je voelt dat je overtuiging niet steekhoudend is.

 

 

Externe dialoog: het gesprek aangaan met anderen

 

Interactie met anderen, externe dialoog, is een waardevol instrument om te voorkomen dat je jezelf klem zet door beperkende overtuigingen.

En mocht je al klem zitten, dan biedt het aangaan van de dialoog met anderen  jou de kans om vastzittende overtuigingen te doorbreken.

 

Ik geef je een paar voorbeelden:

Denk je, zoals in mijn casus, dat je in je netwerk niemand kent die een functie heeft die je ambieert of die haalbaar is voor jou? Maak het kenbaar in je vriendengroep, of een netwerkclub.

Je hebt alle kans dat er een aantal mensen zijn, die namen kunnen noemen van personen die interessant voor jou kunnen zijn. Onderschat het netwerk van jouw netwerk niet.

Zo gaat het ook vaak in mijn trainingsgroepen. De waardevolle contacten stromen je toe. Als je maar het gesprek aangaat en bespreekbaar maakt wat je bezighoudt.

Of:

Denk je dat alsnog een andere studie doen voor jou niet haalbaar is?

Ga het gesprek aan met mensen die een vergelijkbare weg hebben bewandeld. Die een switch hebben gemaakt in hun loopbaan. Vraag hoe zij dat hebben aangepakt en leer van hun ervaringen.

Leg je oor goed te luisteren. Want wie weet, misschien is een andere studie helemaal geen noodzaak om het werk te kunnen doen dat jij wilt doen.

Vraag naar de opleidingsachtergrond van mensen die het werk doen dat jij wilt doen. Je zult merken, die is vaak heel divers. Er leiden veel meer wegen naar Rome dan jij eerst dacht.

 

 

Dus:

 

Blijf niet hangen in ideeën in je hoofd.

Durf je eigen ideeën en veronderstellingen kritisch tegen het licht te houden.

Ga ook in dialoog met anderen. Toets of jouw beelden, jouw veronderstellingen kloppen met de werkelijkheid.

Want:

“Niet het gebrek aan kennis berokkent een mens schade, maar denken dat iets een feit is, terwijl het dat niet is.”

 
Meer over het veranderen van een beperkende overtuiging lees je in mijn volgende artikel.

 

 

 

 

Valkuilen bij het geven en ontvangen van feedback, met tips voor succesvolle communicatie

 

Geven en ontvangen van feedback is een krachtig instrument dat je helpt om te groeien, zowel professioneel als persoonlijk.

Het is een essentiële vaardigheid die je helpt om je te ontwikkelen, je prestaties te verbeteren, nieuwe inzichten te verwerven en succesvolle samenwerkingen te bevorderen.

Alhoewel feedback een waardevolle bron van groei kan zijn, zijn er valkuilen die je moet zien te vermijden om het volledige potentieel ervan te benutten. Zowel als feedbackgever als feedbackontvanger.

 

Hoe je reageert op feedback is mede afhankelijk van je persoonlijkheid.

Ben je bijvoorbeeld heel perfectionistisch en kritisch op jezelf, dan kan het zijn dat je het niet goed kunt verdragen dat een ander ook nog eens kritisch naar je is.

En heb je toch al niet zo’n positief beeld van jezelf, dan kan kritische feedback bij jou extra hard binnenkomen. Je gevoel van eigenwaarde is misschien zonder feedback al belabberd. Laat staan, als daar kritische feedback nog eens bij komt. Dat maakt dat je waarschijnlijk heftiger reageert op de kritiek dan je zou doen als je een goed gevoel over jezelf hebt.

 

Bij het geven van feedback is het belangrijk dat je in de gaten hebt dat projectie een rol kan spelen. In een van mijn vorige artikelen kun je lezen dat je makkelijker in anderen ziet wat je bij jezelf niet ziet. Je projecteert eigenschappen van jezelf, als het ware op de ander. Het is goed om je van dat mechanisme bewust te zijn en daar rekening mee te houden bij het geven van feedback.

 

Valkuilen van geven en ontvangen van feedback

Valkuilen bij het geven en ontvangen van feedback, met tips voor succesvolle communicatie

 

1.Defensieve houding als valkuil bij het ontvangen van feedback

 

Ben je bereid om feedback te ontvangen? Kun je je openstellen of ga je gelijk de strijd aan?

Als ontvanger van feedback kan het verleidelijk zijn om gelijk in de verdediging te schieten en kritiek persoonlijk op te vatten.

Het is dan de kunst om je te realiseren dat effectieve feedback over jouw gedrag gaat en niet over jouw identiteit. Zie feedback dan ook niet als een persoonlijke aanval.

Herken je de feedback? Geef aan dat het je raakt en geef feedback over de signalen die je ervaart.

Wat je niet herkent, laat dat los.

Sta open voor verschillende perspectieven en zie feedback als een kans om te groeien. Probeer de defensieve reactie te vermijden en luister actief naar wat de ander te zeggen heeft.

 

 

2. Onduidelijke communicatie van de feedbackgever

 

Feedback moet specifiek en gericht zijn, zodat de ontvanger begrijpt wat er precies moet worden verbeterd.

Vermijd vage uitspraken zoals ‘Je moet beter communiceren ’ of zoals ik in mijn vorige artikel als voorbeeld gaf ‘Je bent geen goede manager ’. Geef in plaats daarvan concrete voorbeelden en suggesties. Dat is essentieel voor verbetering.

Op die manier kan de ontvanger gericht actie ondernemen en de gewenste groei realiseren. Het is goed om te streven naar feedback die inspirerend en constructief is, waarbij je anderen helpt om hun potentieel te ontdekken en te benutten. En zo de ontvanger handreikingen te bieden om actie te ondernemen en daadwerkelijk te verbeteren.

 

 

3. Gebrek aan context van de feedback

 

Feedback zonder context kan verwarrend en demotiverend zijn.

Feedback zonder context is als een puzzelstukje zonder afbeelding. Om een volledig beeld te krijgen, heb je de context nodig die je begrip verdiept en je helpt de feedback te plaatsen.

Zorg ervoor dat je de nodige achtergrondinformatie geeft, zodat de ontvanger de waarde en het doel van de feedback kan begrijpen. En geen specifieke vragen meer hoeft te stellen om meer helderheid te krijgen over de feedback. Bijvoorbeeld: ‘Is dit in specifieke situaties? ’, ‘Bij bepaalde personen? ’, ‘ Recent of speelt dit al langer?

Achtergrondinformatie creëert duidelijkheid en helpt de ontvanger om de feedback beter te plaatsen.

 

 

4. Gebrek aan empathie en geen rekening houden met de gevoelens van de ontvanger

 

Bij het geven van feedback is het belangrijk om empathie te tonen en rekening te houden met de gevoelens van de ontvanger.

Wees respectvol, houd rekening met de context en benadruk de sterke punten van de persoon. Empathie creëert een positieve sfeer waarin mensen zich gesteund voelen en gemotiveerd worden om te groeien.

En realiseer je dat feedback niet altijd negatief hoeft te zijn. Het is ook belangrijk om positieve feedback te geven en successen te erkennen. Een goede balans tussen positieve en constructieve feedback creëert een omgeving waarin mensen gemotiveerd zijn om te groeien.

 

 

5. De valkuil van stilstand; geen follow-up

 

Feedback is een voortdurend proces van leren en groeien. Zorg ervoor dat er follow-upgesprekken zijn om de voortgang te bespreken en verdere ondersteuning te bieden.

Door opvolging in de zin van follow-up gesprekken toon je betrokkenheid en laat je zien dat je echt geïnteresseerd bent in de ontwikkeling van de ander.

 

 

Zorg dat je genoemde valkuilen vermijdt en werk aan effectieve feedbackprocessen die niet alleen jezelf, maar ook anderen helpen groeien en doelen te realiseren.

Sta open voor feedback, voer constructieve discussies en leer van elkaars ervaringen.

 

 

 

Wat zijn jouw ervaringen met feedback? Deel gerust jouw inzichten in het reactieveld hieronder. Laten we van elkaar leren!